Walabia Benetta (Protemnodon rufogrisea)

Wygląd
Długość ciała walabii waha się w granicach 70 -90 cm, długość ogona 65 -75 cm, a waga sięga 20 kg. Jak u wszystkich kangurów widoczna jest duża dysproporcja między kończynami przednimi, a tylnymi. Te pierwsze są wyraźnie krótsze i słabsze, tylne natomiast silnie rozwinięte, zaopatrzone w długie stopy. Ogon, który stanowi podporę ciała, jest w widoczny sposób pogrubiony u nasady. Ciało pokrywa krótkie futro rudawe na głowie, grzbiecie i bokach, czerwonawe na karku i barkach, białawe na spodniej stronie ciała.
Występowanie
Walabie Benetta występują na przybrzeżnych terenach południowo -wschodniej Australii oraz Tasmanii. Ich status określa się jako zagrożenie niższego ryzyka. W Wielkiej Brytanii żyje populacja utworzona z osobników zbiegłych z niewoli.
Tryb życia
Ssak ten wykazuje aktywność nocą, wcześnie rano lub późnym popołudniem. Resztę dnia przesypia w ukryciu. Tworzy stada, bądź żyje samotnie.
Odżywianie
Walabia jest typowym roślinożercą. Zjada przede wszystkim liście i trawę.
Samica rodzi zwykle 1, rzadziej 2 młodych. Noworodek wielkości kilku centymetrów zaraz po porodzie przedostaje się do torby lęgowej matki, w której spędza 8 miesięcy.