Zniczek (Regulus ignicapilla)

Wstęp

Drobny ptak. Łatwo go rozpoznać po głosie. W Polsce lęgowy, choć nieliczny.

Wygląd

Ubarwienie ciała szarozielone, spód jaśniejszy. Ma również charakterystyczną jaskrawożółta lub jaskrawopomarańczową “czapeczkę” z ciemnym obramowaniem, tak jak mysikrólik, co wyróżnia go spośród innych grup ptaków. Łatwo go rozróżnić od mysikrólika po białej brwi nad okiem oraz po czarnym pasie ocznym, łączącym się z brwią. Na boku szyi ma jaskrawy pasek o barwie zielonkawożółtej. Jego czarne obramowanie na głowie łączy się na czole. Dymorfizm płciowy słabo widoczny, samca od samicy rozróżnia znaczna ilość jaskrawopomarańczowego ubarwienia na ciemieniu (którego u samicy albo nie ma, albo jest bardzo mało na samym środku). U zniczka na skrzydłach mniejsza czarna plama oraz brak białego plamkowania na końcach skrzydeł, które występuje u mysikrólika. Do zniczka podobny jest zniczek maderski, należący do tego samego rodzaju. Wyróżnia go więcej czerni na skrzydłach i krótka biała brew. Ich zasięgi występowania się nie pokrywają. Osobnik młodociany nie ma rysunku na ciemieniu, ale ma już widoczną jasną brew, szarawy pasek oczny i pasek policzkowy.

Występowanie

Zamieszkuje obszary Europy zachodniej po środkową i południową oraz Afrykę północno-zachodnią. Migruje na niewielkie odległości. Zniczki zamieszkujące północną część zasięgu na zimowiska udają się w kierunku basenu Morza Śródziemnego, natomiast populacje zamieszkujące południową Europę są osiadłe.

Biotop

Chętnie wybiera lasy iglaste, mieszane i liściaste, buczyny, dąbrowy, parki, ogrody. W przeciwieństwie do mysikrólika (bliskiego kuzyna) nie jest tak silnie związany ze świerczynami. Zniczki występujące na półwyspie Iberyjskim oraz w północno-zachodniej Afryce zamieszkują skupiska dębów korkowych i buków.

Lęgi

Samica buduje grube, okrągłe gniazdo, z dojściem w górnej części (z gałązek, liści, trawy, wełny, piór) na drzewach iglastych, lub w krzakach (jałowca). Podczas toków samiec stroszy piórka. Dwa lęgi w roku. Składa 7 do 11 różowo beżowych jaj, rdzawo plamkowanych. Wysiadywanie trwa około 13-15 dni. Po około 15 dniach od wyklucia młode opuszczają gniazdo.

Pokarm

Owadożerne. Owady, ich larwy, również pajęczaki.