Żuraw (Grus grus)

Niewątpliwie jest to najokazalszy z naszych ptaków. Mało kto, jednak, widział go z bliska. Natomiast w marcu lub październiku może się zdarzyć, że usłyszymy nad głowami donośny gardłowy głos zwany klangorem i zobaczymy przelatujący klucz żurawi.

Wygląd

Żuraw jest to wysoki, długonogi ptak o popielatoszarym upierzeniu, z czarną szyją i przodem głowy, białą smugą zaczynającą się od oka i przechodzącą na kark oraz czerwoną czapeczką na potylicy. Jego lotki drugorzędowe, które są silnie wydłużone, poskręcane i obwisłe, tworzą nad ogonem czarny pióropusz, słabo zaznaczony u ptaków młodych. Samiec i samica są ubarwione tak samo, młode mają jednolite, szarobrązowe upierzenie.

Biotop

Żuraw żyje na śródleśnych bagnach porośniętych olchami lub wierzbami, bagiennych łąkach, torfowiskach, terenach uprawnych w pobliżu wilgotnych lasów.

Występowanie

Żuraw to gatunek, który występuje w całej północnej i umiarkowanej strefie Eurazji. Zimowiska znajdują się w południowej Europie, południowej Azji i północnej Afryce. W Polsce żuraw jest nielicznym, zwykle bardzo nielicznym ptakiem lęgowym niżu, na przelotach spotykanym w całym kraju. W licznych stadach (kilkadziesiąt do kilkaset ptaków) przelatuje przez północ kraju i wzdłuż wschodniej granicy.

Lęgi

Żuraw gniazdo buduje na ziemi, w bardzo wilgotnym terenie, ale w miejscu lekko wzniesionym nad poziom bagna. Jest ono zewsząd otoczone wodą. Ma formę płaskiego, kolistego kopca ze zbutwiałych roślin. Zniesienie następuje w kwietniu lub maju, liczy 2 oliwkowe lub brunatnawe jaja w szare i brunatne plamki. Wysiadują oboje rodzice przez 28-31 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po upływie doby, rodzice opiekują się nimi przez ok. 10 tygodni, wtedy też uzyskują zdolność lotu. Rodzina trzyma się razem do zimy lub nawet do wiosny. Młode dojrzewają dopiero w wieku 5 lat.

Pokarm

Pożywienie żurawi stanowią jagody, zboża, zielone części roślin oraz owady, mięczaki i drobne kręgowce.