Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
Czyreń osikowy (Phellinus tremulae)

Spis treści
Wstęp
Czyreń osikowy to gatunek grzyba zaliczany do grzybów niejadalnych, pasożytujących na drewnie drzew z rodzaju Populus.
Występowanie
Czyreń osikowy związany jest z topolą osiką. Niekiedy pojawia się także na topoli białej (Populus alba) oraz topoli szarej (Populus canescens). Może pojawiać się pojedynczo lub w grupach. Generalnie odnotowuje się ten gatunek w miejscach występowania topoli osiki. W Polsce rzadki.
Sezon
Owocnik czyrenia osikowego jest wieloletni. Co roku tworzy kolejne warstwy. Rozwija się nawet 20 lat.
Wygląd
Dojrzały owocnik czyrenia osikowego przyjmuje kształt kopyta, formy młodociane są bardziej wypukłe i okrągłe. Może osiągnąć od 5 do 20 cm szerokości. Lekko owłosiony lub o powierzchni gładkiej. Kolor od brązowego do czarnego. Jedynie wzdłuż brzegów o wiele jaśniejszy. Czyreń osikowy często porośnięty jest glonami, mchami czy porostami. Pasożytując na drewnie wyrasta pochylony.
Trzon czyrenia osikowego jest nieobecny.
Rurki czyrenia osikowego koloru brązowego, kakaowego. Pory drobne, okrągłe, co 3-5 mm.
Miąższ jest bardzo twardy, koloru czerwonego i charakteryzuje się silnym zdrewnieniem. Brak typowego zapachu i smaku.
Zarodniki czyrenia osikowego czerwonawo-brązowe, elipsoidalne, gładkie.
Zastosowanie
Czyreń osikowy rozwijając się na drewnie topoli osiki powoduje białą zgniliznę drewna, która powoduje rozkład składników budujących drewno.
Właściwości
Czyreń osikowy wytwarza substancje, które mają działanie antybakteryjne, co może być stosowane w medycynie.
Subscribe
0 komentarzy