Koralówka czerwonowierzchołkowa (Ramaria botrytis)

Nazywana/y także: koralówka groniasta, gałęziak groniasty, goździanka groniasta, goździec groniasty, goździeniec groniasty, kozia broda kalafiorowa, płaskosz groniasty

Tagi

Grzyby jadalne

Spis treści

Wstęp
Występowanie
Sezon
Wygląd
Właściwości
Zastosowanie

Wstęp

Koralówka czerwonowierzchołkowa to jadalny grzyb o charakterystycznym wyglądzie.

Występowanie

Koralówka czerwonowierzchołkowa nie jest zbyt popularna w Polsce, ponieważ jej występowanie jest dosyć rzadkie, najczęściej spotkać ją można na pogórzu. Owocniki rosną w lasach mieszanych i liściastych, głównie pod bukami

Sezon

Koralówka czerwonowierzchołkowa rośnie od lipca do października.

Wygląd

Owocnik osiąga wysokość od 6 do 15 cm i szerokość od 2 do 20 cm. W zarysie nieregularnie kulisty. Na pierwszy rzut oka przypomina kalafior lub koralowce. Rozgałęzienia cienkie i proste, podłużnie karbowane, końce rozgałęzień krótkie z 2-4 ząbkowatymi zakończeniami, które są ostre. Powierzchnia gałązek ma barwę białawą, kremową lub ochrową, natomiast na końcach barwa jest winnoczerwona, różowoczerwona, fioletowa, z wiekiem brązowiejąca.

Trzon jest krótki i gruby, rozgałęzia się na odnóża. Ma barwę białawą.

Miąższ jest kruchy i bardzo wodnisty. Ma barwę żółtawą lub białawą. W smaku łagodny, zapach słabo wyczuwalny, przyjemny.

Zarodniki elipsoidalne, ukośnie prążkowane, czasem są siateczkowane z 1-3 kroplami.

Właściwości

Najsmaczniejsze są młode okazy.

Zastosowanie

Koralówka czerwonowierzchołkowa ma zastosowanie kulinarne, jednak ze względu na dużą kruchość i bardzo rzadkie występowanie nie wykorzystuje się go nazbyt często.

Okres występowania

III