Podgrzybek żeberkowany (Boletus ferrugineus)

Nazywana/y także: podgrzybek żeberkowaty, borowik żeberkowany

Tagi

Grzyby jadalne

Spis treści

Wstęp
Występowanie
Sezon
Wygląd
Właściwości
Zastosowanie

Wstęp

Podgrzybek żeberkowany jest grzybem jadalnym.

Występowanie

Podgrzybek żeberkowany rośnie pojedynczo lub w rozproszeniu po kilka sztuk. Najczęściej spotkać można tego grzyba w lasach iglastych, liściastych i mieszanych, głównie w górach i terenach podgórskich. Rośnie pod bukami, grabami, świerkami i dębami.

Sezon

Podgrzybek żeberkowany występuje od lipca do października.

Wygląd

Kapelusz podgrzybka żeberkowanego osiąga średnicę od 3 do 15 cm. U młodych okazów ma półkolisty kształt, wraz z wiekiem staje się łukowaty, płaski, posiada wgłębienie na środku. Na powierzchni jest suchy i matowy, skórka aksamitna, pilśniowa. Barwa od oliwkowobrązowej i żółtooliwkowej do ciemnoczerwonobrązowej. Po uszkodzeniu zmienia barwę na czerwonobrązową.

Pory podgrzybka żeberkowanego są okrągłe. U młodych okazów żółte lub złotożółte, później stają się zielonakowożółte. Po uszkodzeniu raczej nie przybierają sinej barwy, a jeżeli tak, to bardzo delikatnie.

Trzon podgrzybka żeberkowanego osiąga wysokość od 3 do 10 cm i szerokość od 0,5 do 2,5 cm. Ma walcowaty kształt. Jest pełny i zwarty. Skórka gładka. Barwa od kremowej przez jasnobrązową do czerwonobrązowej.

Miąższ ma barwę żółtą w trzonie i białawą, żółtawą w kapeluszu, pod skórką jest natomiast czerwonobrązowy. Po uszkodzeniu nieznacznie zmienia barwę na siną. Zapach i smak słaby, jedynie u suchych owocników zapach przypomina zapach moczu.

Zarodniki wrzecionowate, podłużnie eliptyczne. Wysyp zarodników oliwkobrązowy.

Właściwości

Podgrzybek żeberkowany jest grzybem jadalnym.

Zastosowanie

Podgrzybka żeberkowanego można wykorzystać tak jak pozostałe gatunki podgrzybka – do marynowania, suszenia, pieczenia, duszenia i smażenia. Idealnie sprawdza się jako dodatek do sosów i farszów.

Okres występowania

III