magnez
Magnez, Mg —
pierwiastek chemiczny II grupy głównej układu okresowego o liczbie atomowej 12 i masie atomowej 24.3. Srebrzystobiały metal o temperaturze topnienia Tt = 651°C i temperaturze wrzenia Tw = 1107°C, lekki, łatwo palny. Przy spalaniu wydziela duże ilości światła nadfioletowego. Metaliczny magnez otrzymał po raz pierwszy w 1818 roku H. Davy metodą elektrolizy stopionego chlorku magnezowego MgCl2· 6H2O. Związki magnezu są bardzo rozpowszechnione w przyrodzie. Wielkie ilości magnezu występują w postaci rozpuszczalnych soli w wodzie morskiej, z której wydziela się go na skalę przemysłową. Izomorficzna mieszanina węglanu magnezowego i wapniowego o składzie (Ca,Mg)CO3, czyli tzw. dolomity, tworzą całe pasma górskie.
Magnez w przyrodzie występuje także czysty węglan magnezowy MgCO3 jako magnezyt. Jest również składnikiem pospolitych krzemianów, np. azbestu 3MgO·2SiO2·2H2O (stosowanego jako materiał izolacyjny), talku Mg2[Si4O10)·Mg(OH)2 i innych. Występuje w roślinach jako składnik chlorofilu. Jest makroelementem, tj. pierwiastkiem niezbędnym do życia, jego niedobór lub nadmiar są przyczyną zaburzeń w rozwoju i funkcjonowaniu organizmów żywych. Np. niedobór u ludzi powoduje drgawki, a nadmiar – zaburzenie czucia. Stosowany jest w fotografii w celach oświetleniowych oraz do produkcji rakiet świetlnych.
