Czy lis robi zapasy na zimę?

Gdy na zewnątrz panują niskie temperatury, a zamarznięta gleba zostaje pokryta śniegiem, rozpoczyna się szczególnie trudny okres dla dzikich zwierząt. Nie wszystkie bowiem zapadają w sen zimowy, a część z nich nie gromadzi nawet pożywienia. Większość ssaków musi wtedy radzić sobie sama lub z niewielką pomocą człowieka. Czy lis robi zapasy na zimę? A może należy do gatunku, który przesypia niesprzyjające warunki pogodowe, budząc się dopiero na wiosnę?

Drapieżnik ten jest wszystkożerny, a jego codzienna dieta zwykle zostaje dopasowana do warunków, w których żyje. Warto podkreślić, że lisy mają doskonale wyostrzone wszystkie zmysły, dzięki czemu są w stanie wytropić swoją ofiarę z dalekich odległości. Przedstawiciele gatunku Vulpes vulpes nie zapadają w sen, jednak całkiem dobrze radzą sobie zimą, żywiąc się tym, co jest dostępne, lub korzystając ze zgromadzonych wcześniej zapasów. Przy czym należy tutaj podkreślić, że nie wszystkie osobniki magazynują pożywienie. W takim przypadku liczy się spryt i korzystanie z nadarzających się okazji.

Czym żywi się lis?

Vulpes vulpes jest ssakiem wszystkożernym. W jego menu znajdziemy więc małe gryzonie (myszy, nornice, myszoskoczki, chomiki), a także zające czy szopy i tchórze, których masa nie przekracza 3 kilogramów. Ponadto lisy żywią się ptakami oraz zdarza się, że polują na ryby. Na jesień często w ich diecie królują orzechy, żołędzie i owoce (jabłka, jeżyny, czereśnie, maliny, borówki), które mogłyby stanowić podstawę zapasów gromadzonych na nadchodzącą zimę.

Przy niskich temperaturach człowiek zwykle dokarmia dzikie zwierzęta, w tym sarny i jelenie, których śnieg niemal całkowicie pozbawił dostępu do jedzenia. Te ssaki oczywiście nie robią zapasów na zimę, dlatego pomoc jest tutaj jak najbardziej wskazana. Natomiast w żadnym wypadku nie należy karmić lisów, ponieważ mimo trudnych warunków, wciąż mają dostęp do naturalnego pożywienia. Jeśli otrzymają jedzenie od człowieka, drapieżniki będą częściej zbliżać się do gospodarstw, zagrażając mieszkańcom. Pamiętajmy, że dzikie zwierzęta przenoszą różne choroby oraz pasożyty.

Czy lis robi zapasy na zimę?

W niektórych źródłach można znaleźć różne informacje na ten temat. Mówi się na przykład, iż lisy w okresie jesiennym faktycznie poszukują pokarmu, który następnie zakopują w ziemi, aby wykorzystać go podczas zimy. Zwierzęta te robią zapasy głównie w sytuacji, gdy mają nadmiar pożywienia. W innym przypadku drapieżniki raczej niczego nie magazynują i w okresie mrozów muszą dopasować się do panujących warunków, przemierzając nawet 250 kilometrów, aby znaleźć jedzenie.

Zimą lisy, które nie zrobiły zapasów (a jest ich zdecydowana większość), zwykle żywią się znalezioną padliną oraz polują na niewielkie gryzonie. Co ciekawe, pożywieniem są często także niewielkie ssaki przebywające w tym czasie w hibernacji. Zdarza się również, że drapieżniki koczują w pobliżu gospodarstw wiejskich lub miejskich śmietników, gdzie mogą się posilić resztkami. W sytuacji gdy człowiek spotka przedstawiciela gatunku Vulpes vulpes, powinien być ostrożny i spokojnie oddalić się od dzikiego zwierzęcia (bez drażnienia go oraz próby dokarmiania).

Jak lisy znoszą niskie temperatury?

W tym czasie przedstawiciele psowatych preferują raczej koczowniczy tryb życia, zmieniając co jakiś czas swoje nory (zwykle należące wcześniej do borsuków). Jak już wspomnieliśmy, lisy nie zapadają w sen zimowy, często też nie robią zapasów, dlatego muszą być aktywne przez cały ten trudny okres. Poza tym, że dopasowują swoją dietę do otaczających warunków, zwierzęta przygotowują się również do zimy w inny sposób. Mowa oczywiście o zmianie futra na dłuższe i grubsze, chroniące organizmy drapieżników przed wychłodzeniem.

Warto również zaznaczyć, iż w okresie zimy lisy zazwyczaj polują za dnia (w pozostałych porach roku są bardziej aktywne w nocy), dzięki czemu unikają największych mrozów. Zwierzęta doskonale radzą sobie nawet w trudnych warunkach właśnie ze względu na umiejętność adaptacji. Do tego, jak już wspomnieliśmy, są wszystkożerne, co pozwala im znaleźć pożywienie przez cały rok, mimo braku zgromadzonych zapasów.