Raki szlachetne w Białce

Jeszcze przed II wojną światową Polska eksportowała rocznie aż 600 ton raka szlachetnego (Astacus astacus). Niestety jego populacja została zdziesiątkowana przez coraz większe zanieczyszczenie wód oraz dżumę raczą (Aphanomyces astaci). Choroba ta została zawleczona do Europy wraz z rakiem pręgowatym (Orconectes limosus). W związku z coraz rzadszym występowaniem rodzime gatunki raków (szlachetny i błotny) są pod ochroną.

Wraz z poprawa stanu środowiska od kilku lat realizowane są w Polsce rożne programy reintrodukcji naszych rodzimych gatunków. Ostatnio do rzeki Białki powrócił rak szlachetny – a wszystko dzięki zaangażowaniu naukowców z Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Śląskiego. To już kolejna rzeka w tym województwie do jakiej powrócił ten szlachetny gatunek. Podobny program realizuje Warszawska SGGW – pracująca tam „racza” wylęgarnia rocznie dostarcza 5 000 raków szlachetnych do  czystych cieków województwa Mazowieckiego. Raki trafiły już do rzek i jezior między innymi w Spalskim Parku Krajobrazowym, czy w Parkach Krajobrazowych Łomżyńskim i Mazowieckim. Są na Kaszubach, a nawet na Górnym Śląsku. Oprócz raka szlachetnego zoolodzy ratują podobnego do niego raka błotnego, który wpuszczany jest do niektórych krajowych jezior.

Naukowcy wybierają stanowiska o odpowiedniej czystości wody, wolne od raka piegowatego – który nie lubi zimnych wód. Na szczęście populacja nosiciela dżumy- raka pręgowatego ustabilizowała się, a ostatnio nawet wykazuje spadek liczebności.

Więcej informacji o programie ochrony raka szlachetnego można znaleźć: tutaj