Świętujemy Europejski Dzień Parków Narodowych
W Polsce żyje tylko 230 świstaków. Jedynym miejscem, gdzie można je spotkać jest park narodowy. Podobnie jest z kozica, czy okrzynem jelenim – rośliną, która występuje tylko w jednym miejscu w Polsce: na północnych stokach Babiej Góry. Polskie Parki Narodowe pozwalają przeżyć gatunkom zagrożonym. Od blisko 80 lat są ostoją skarbów polskiej przyrody i różnorodności biologicznej. Dzisiaj świętujemy Europejski Dzień Parków Narodowych.
23 Parki Narodowe, które mamy w Polsce, zajmują powierzchnię ok. 1 proc. kraju (316 tys. ha). Żyje w nich (zgodnie z raportem Ministerstwa Środowiska z 2009 roku) ponad 10 tys. saren, ponad 5 tys. dzików, 104 wilki, 159 kozic, 24 niedźwiedzie, 116 żubrów i 230 świstaków. Swój azyl znalazły tam też łosie, jelenie, rysie, wydry czy borsuki. Wśród ptaków rzadkich najliczniejsze są cietrzewie, a jest ich 232. Nieco mniej, bo 99 – żyje tam bielików, 96 orlików krzykliwych czy 181 bocianów czarnych. Wody znajdujące się na terenach parków zarybiane są gatunkami zagrożonymi wyginięciem tj. troć, łosoś, certa czy troć wędrowna. Parki są ostoją ok. 180 gatunków roślin objętych ochroną.
– Polskie parki narodowe to jeden z najważniejszych elementów polskiego systemu ochrony przyrody, unikalnego na tle innych państw Europy. To blisko 80 letnia tradycja ochrony przyrody o najwyższej wartości, a jednocześnie to tereny w znacznej części udostępnione ludziom – podkreśla minister środowiska, prof. Andrzej Kraszewski.
W parkach prowadzi się aktywną ochronę zwierząt zagrożonych wyginięciem. Polega ona na reintrodukcji takich gatunków, jak ryś, cietrzew, puchacz, sokół wędrowny czy rak szlachetny. W Białowieskim Parku Narodowym od ok. 80 lat prowadzona jest hodowla restytucyjna żubra.
Żeby zachować rzadkie i zagrożone gatunki zwierząt prowadzone są programy ochrony niepylaka Apollo (Pieniński PN), żółwia błotnego (Poleski PN), cietrzewia (Biebrzański PN, Gorczański PN, Karkonoski PN), głuszca (Karkonoski PN, Babiogórski PN) czy wodniczki (Biebrzański PN, Woliński PN, Narwiański PN).
W ramach prowadzonych zabiegów ochronnych wykonywane są czynności mające na celu stworzenie odpowiednich warunków życia dla praktycznie wszystkich grup świata zwierzęcego, występujących na danym obszarze. W parku duży nacisk kładzie się na ochronę ptaków wodno-błotnych i drapieżnych, nietoperzy, gadów, płazów oraz zagrożonych ssaków (w tym kozicy, świstaka, niedźwiedzia, wilka).
W ramach ochrony gatunkowej parki prowadzą ośrodki hodowli zwierząt. Taką ochroną objęte są m.in. żubry, koniki polskie i konie huculskie.
