Wydra morska (Enhydra lutris)

Długość ciała wydry morskiej osiąga 120 cm, ogon u tego gatunku, w porównaniu do innych wydr, jest stosunkowo krótki -do 35 cm, waga dochodzi do 45 kg. Tylne kończyny są, podobnie jak przednie krótkie, ale mocniejsze, z szerokimi stopami i palcami spiętymi błoną pławną aż po same końce. Futro stanowi skuteczną warstwę izolacyjną dzięki powietrzu utrzymującemu się między długimi włosami okrywowymi a gęstymi wełnistymi. Jest ono gęste i miękkie, o zabarwieniu ciemnobrązowym lub czarnym. Jedynie na głowie, gardle i piersiach futro ma kolor szary, bądź kremowy. Uszy są małe, a palce przednich kończyn zrośnięte.
 

Wydra morska zamieszkuje północne wybrzeża Oceanu Spokojnego. Jest to gatunek zagrożony w przeszłości w związku z licznymi polowaniami (wyjątkowo cenne futro), obecnie przez działania kłusowników, prześladowania ze strony rybaków i zanieczyszczenia wód ropą naftową. Od 1911 r wydra morska jest objęta ochroną, a także programem reintrodukcji.
 

Wydra morska to gatunek prowadzący samotny tryb życia. Większość życia spędza w morzu, doskonale pływa i nurkuje, często pływa na grzbiecie. Noce również spędza na wodzie. Jest aktywny w dzień. Rzadko wychodzi na ląd, ale zdarza się, że odpoczywa na skalistych wybrzeżach w grupie osobników tej samej płci. Nigdy nie pojawia się w głębi lądu, natomiast może odpływać w głąb oceanu na odległość 180 km. 
 

Pokarm wydry morskiej jest wyłącznie zwierzęcy i stanowią go jeżowce, ryby, mięczaki i skorupiaki. Wyciąga je z wody przednimi kończynami, po czym spożywa leżąc na wodzie na grzbiecie.
 

Kopulacja wydry morskiej odbywa się w wodzie. Po 8 -9 miesiącach ciąży rodzi się tylko jedno młode (następuje to zwykle co 2 lata), które jest w pełni rozwinięte, pokryte gęstym futrem, ma otwarte oczy i kompletne uzębienie. Młodym opiekuje się wyłącznie samica. Często trzyma je na brzuchu leżąc na grzbiecie na powierzchni wody. Uciekając przed drapieżnikami nurkuje z dzieckiem wczepionym w jej futro.