Błękitnik górski należy do rodziny drozdowate (Turdidae). Dziób jest mały, ciemny i cienki. Tęczówka oczna jest ciemnobrązowa. Nogi są czarniawe. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Upierzenie głowy i wierzchu ciała samca jest turkusowo niebieskie. Skrzydła i ogon są ciemno szare. Spód ciała jest jaśniejszy. Samica jest skromniej ubarwiona, brązowo szarawa. Na skrzydłach i ogonie występują u niej niebieskie pióra. Osobniki młodociane podobne są do samic.

1. Występowanie
2. Biotop
3. Lęgi
4. Pokarm
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Występowanie

Błękitnik górski występuje w zachodniej i północno-zachodniej Ameryce Północnej. Zakłada gniazda w zachodnich Stanach Zjednoczonych, zachodniej Kanadzie i centralnej Alasce. Odbywa sezonowe wędrówki - w zimie na południe do południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych i Meksyku. Na południu obszaru gniazdowania gatunek ten spotykany jest cały rok.

Biotop

Błękitnik górski zamieszkuje głównie wysokogórskie łąki i hale oraz nieco niżej położone, luźno zadrzewione obszary. Na zimowiskach chętnie wybiera różnorodne tereny otwarte. Żyje pojedynczo, w parach lub w grupach. Jego liczebność wzrasta. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC).

Lęgi

Błękitnik górski przystępuje do rozrodu od kwietnia do września. Może odbywać do dwóch lęgów w roku. Gnieździ się w zagłębieniach drzew, szczelinach skalnych lub w budkach lęgowych. Budowaniem gniazda zajmuje się samica. Gniazdo zbudowane jest z materiałów roślinnych (łodyg, traw, kory) oraz piór i wełny. Gatunek monogamiczny. Samica składa od 4 do 8 jasnoniebieskich jaj. Inkubacja trwa 13-14 dni. Jaja wysiadywane są przez samice. Opiekę pełnią oboje rodzice. Młode opuszczają gniazdo po 18-21 dniach, pozostając jeszcze pod opieką rodziców przez 3-4 tygodnie. Błękitnik górski żyje maksymalnie do 10 lat.

Pokarm

Ptak wszystkożerny. W diecie błękitnika górskiego znaleźć można bezkręgowce (owady, pajęczaki, mięczaki) oraz pokarm roślinny (owoce i nasiona). Pokarm zbiera w locie i z ziemi.