Występuje w środkowej i wschodniej Europie od Renu na zachodzie po ujścia Wołgi na wschodzie. Stanowiska tej ryby najdalej na północ znajdują się w południowej Finlandii i na południu Półwyspu Skandynawskiego. Południową granicę zasięgu wyznacza Dunaj i rzeki zachodniej Turcji.

1. Budowa zewnętrzna
2. Biologia
3. Odżywianie
4. Systematyka
5. Galeria zdjęć

Budowa zewnętrzna

Spiczasta głowa, zakończona mięsistym „nosem”. Otwór gębowy dolny. Zęby gardłowe masywne, jednoszeregowe. Ciało wydłużone, z dwubocznym spłaszczeniem. Głowa oraz grzbiet w szaroniebieskich lub niebieskozielonych barwach. Boki nieco jaśniejsze. Brzuch biały, srebrzyście połyskujący. Łuski średniej wielkości, cykloidalne. Wzdłuż grzbietu (od głowy do płetwy grzbietowej) biegnie wąski, nie osłonięty łuskami pas. Linia naboczna dobrze zaznaczona, lekko opada w dół na wysokości płetw piersiowych. Płetwy: grzbietowa oraz ogonowa ciemnoszare, reszta płetw w jasnożółtym kolorze. Płetwa ogonowa mocno wcięta, a jej dolny płat nieznacznie większy od górnego. Płetwa odbytowa stosunkowo długa. Różnice między płciami uwidaczniają się w okresie tarła. W okresie rozrodu u samców pojawia się wysypka perłowa (na głowie, grzbiecie oraz po bokach). W tym czasie grzbiet, brzuch oraz płetwy: brzuszne i odbytowe ciemnieją, płetwy parzyste stają się ciemnopomarańczowe, a na spodniej części ciała pojawia się ciemnopomarańczowa smuga.

Biologia

Certa wybiera zwykle słonawe wody ujść dużych i średnich rzek, oraz morskie wody przybrzeżne. Odbywa wędrówki na tarło do niewielkich dopływów o bystrej i dobrze natlenionej wodzie. Do rozrodu przystępuje od maja do lipca. Rozród odbywa się w miejscu o szybkim przepływie, z kamienisto-żwirowym podłożem. Jednej samicy towarzyszy kilku samców. Jaja składane są w kilu porcjach. Samica składa od 30 tys. do 120 tys. ziaren ikry. Przy temperaturze wody 20-24 stopni Celsjusza wylęg następuje po 3-4 dniach. Dojrzałość płciową osiąga w czwartym bądź w piątym roku życia. Żyje do 15 lat.

Odżywianie

Początkowo pożywia się planktonem roślinnym (okrzemkami) w późniejszym okresie organizmami dennymi (larwami owadów, skorupiakami, mięczakami).