Dziób długi, wąski, czerwony, zakrzywiony ku dołowi. Tęczówki oczne pomarańczowoczerwone. Naga, czerwona (z ciemniejszym ciemieniem) skóra na głowie. Długie pióra wyrastające z karku, tworzące czub. Nogi krótkie, czerwone, w locie nie wystają za ogon. Ubarwienie ciała w czarnej kolorystyce z metalicznym zielonkawym oraz czerwonawym połyskiem. Różnice między płciami nie są widoczne, choć samce są większe. Osobniki młodociane różnią się od dorosłych jaśniejszym ubarwienie nóg i dzioba oraz ciemniejszą głową.
Występowanie
Ibisy grzywiaste występują na dwóch izolowanych stanowiskach. Populacja zachodnia znajdująca się w Maroku liczy ponad sto par oraz populacja wschodnia w Turcji i Syrii - zaledwie kilka par przystępujących do rozrodu. Ibisy z populacji wschodniej migrują na zimowiska do Etiopii. Ibisy z Maroka są osiadłe.
Biotop
Kolonie tego gatunku znajdują się zwykle na wysoko położonych terenach skalistych: klifach, urwiskach i stromych zboczach. Zwykle są to obszary pustynne i półpustynne. Żerują na otwartych przestrzeniach - od pustyń, po tereny podmokłe, czasem nawet wybierają obszary rolnicze.
Lęgi
Gatunek monogamiczny. Gnieździ się w koloniach. Gniazdo buduje z materiałów roślinnych (gałęzi, traw) na półce skalnej, w sąsiedztwie wody. Przystępuje do jednego lęgu w roku. Samica składa od 2 do 4 jaj. Opieką nad potomstwem zajmują się oboje partnerzy. Czas wysiadywania wynosi niecały miesiąc (od 24 do 28 dni). Młode opuszczają gniazdo po 40-50 dniach od wyklucia. Dojrzałość płciową osiąga od trzeciego do piątego roku życia.
Pokarm
W jego diecie dominuje pokarm zwierzęcy. Są to zarówno bezkręgowce (owady, pajęczaki, mięczaki) jak i kręgowce (ryby, płazy, gady, ptaki oraz drobne ssaki). Pokarm zdobywa na lądzie.