Bass wielkogębowy (Micropterus salmoides)

Występowanie

Pierwotnie występował w Ameryce Północnej. Jego zasięg rozciąga się od Rio Grande na południowym zachodzie po Wielkie Jeziora na północnym wschodzie. Został sztucznie wprowadzony do Europy pod koniec XIX w. Do Polskich wód został sprowadzony na początku XX w.

Budowa zewnętrzna

Głowa dosyć duża. Oczy wysoko osadzone. Otwór gębowy górny, duży, sięgający za krawędź oka. Pysk spiczasty. Na policzkach występują ciemne pasy. Wieczko skrzelowe nie posiada kolca. Ciało krępe, lekko wygrzbiecone. Grzbiet oliwkowozielony. Na grzbiecie występują ciemne plamy. Spód srebrzysty. Płetwa grzbietowa pojedyncza, składająca się z dwóch części. Pierwsza cześć płetwy niższa i krótsza, posiada od 9 do 10 twardych promieni. Druga część płetwy grzbietowej posiada 1 promień twardy i 12-13 miękkich. Płetwy piersiowe zaokrąglone. Płetwa odbytowa posiada 3 promienie twarde i od 10 do 11 promieni miękkich. Płetwa ogonowa delikatnie wklęsła. Łuska ktenoidalna. Linia boczna wyraźna.

Biologia

Zamieszkuje wody spokojne, o niewielkim przepływie. Jest bardzo ciepłolubny – w okresie letnim osiągające ponad 20 stopni Celsjusza. Wybiera miejsca z gęstą roślinnością i wieloma podwodnymi przeszkodami. Do rozrodu przystępuje od marca do lipca. Samiec wykopuje gniazdo w piaszczystym lub żwirowym podłożu, o wielkości ok. 1 m. Samica składa od 5 do 10 tys. ziaren ikry. Średnica jaj wynosi 2 mm. Samiec opiekuje się ikrą a po wylęgu narybkiem, aż do momentu rozproszenia się larw. Wylęg następuje po 10 dniach. Dojrzałość płciową osiąga między drugim, a trzecim rokiem życia (przy długości ciała 18 cm). Żyje do ponad 20 lat. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Początkowo żywi się planktonem, w późniejszym okresie drobnymi rybami. Dorosłe pożywiają się małymi kręgowcami (płazami, rybami) i bezkręgowcami (skorupiakami, owadami, mięczakami).