Diugoń - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ssaki Syreny Diugoniowate Dugong Diugoń
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Diugoń (Dugong dugon)

Nazywana/y także: dugoń, piersiopławka
Diugoń,Dugong dugon,dugong
Spis treści

Wygląd

Długość ciała waha się w granicach 1 -4 m, masa ciała wynosi od 400 do 900 kg. Zwierzę to ma opływowy, wrzecionowaty kształt ciała, przednie kończyny przekształcone w wiosłowate płetwy i ustawioną poziomo, wciętą pośrodku płetwę ogonową. Tylne kończyny zanikły. Płetwy nie są zakończone kopytkowatymi paznokciami. Górna część czaszki jest zagięta niemal pod kątem prostym, a górna warga jest rozbudowana i mięsista, co nadaje głowie diugonia charakterystyczny kształt. Trzonowe zęby rosną w tyle szczęki przez całe życie i stopniowo przesuwają się ku przodowi, skąd z czasem wypadają, a ich miejsce zajmują nowe. U samca wydłużone siekacze tworzą ciosy. Skórę pokrywają krótkie, miękkie włosy. Ubarwienie jest szare, ciemniejsze na grzbiecie, stopniowo rozjaśniające się w kierunku spodniej części ciała. Skóra młodych jest jasna i z   wiekiem staje się coraz ciemniejsza.
 

Występowanie

Diugoń występuje w słonych wodach Morza Czerwonego, u wybrzeży wschodniej Afryki, Azji, Australii i Nowej Gwinei. Jest gatunkiem silnie zagrożonym wyginięciem w środowisku naturalnym w nieodległej przyszłości.
 

Tryb życia

Diugoń cale życie spędza w płytkich, słonych wodach przybrzeżnych. Nigdy nie wychodzi na ląd. Jest łagodny, płochliwy i porusza się powoli, większą prędkość rozwijając jedynie w czasie ucieczki. Może żyć pojedynczo lub grupach. Jest aktywny głównie w nocy. Poszczególne osobniki utrzymują ze sobą więzi poprzez dotykanie się pyskami. Wzrok mają słaby, częściej posługują się zmysłem dotyku. W celu pobrania powietrza regularnie podpływa do powierzchni wody i wystawia nozdrza umieszczone na wierzchu głowy.
 

Odżywianie

Gatunek ten jest wyłącznie roślinożerny. Żeruje nocą, głównie na morskim dnie, a do wyszukiwania pokarmu używa zmysłu dotyku. Zjada pędy roślin wodnych bogate w węglowodany. Pokarm jest wstępnie miażdżony rogowymi płytami umieszczonymi w pysku, a następnie rozcierany zębami trzonowymi. Trawienie jest podobne jak u zwierząt nieparzystokopytnych.
 

Rozmnażanie i rozwój

Samica rodzi raz na kilka lat. Po ciąży trwającej ok. roku rodzi 1 młode, którym bardzo troskliwie się opiekuje. Pozostaje ono z matką przynajmniej 2 lata. Diugonie osiągają dojrzałość płciową w wieku 9 -10 lat, ale samic może to nastąpić dopiero po ukończeniu 15 roku życia. Przeciętna długość życia wynosi 70 lat.

4.8/5 - (5 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
1 Komentarz
Inline Feedbacks
View all comments

żal

Nie odchodź jeszcze!

Na ekologia.pl znajdziesz wiele ciekawych artykułów i porad, które pomogą Ci żyć w zgodzie z naturą. Zostań z nami jeszcze chwilę!