Gągoł (Bucephala clangula)

Kaczka wyskakująca z dziupli bądź budki lęgowej? Choć taki widok wydaje się mało prawdopodobny, jest prawdziwą sceną z życia gągoła. Po tokach składających się z widowiskowych tańców i gonitw na wodzie samica składa jaja właśnie w dziuplach.

Wygląd

Gągoł charakteryzuje się dość krępą sylwetką, stosunkowo dużą głową i krótką szyją. Samiec w upierzeniu godowym ma czarną głowę z zielonawym połyskiem i okrągłą, białą plamą na policzku oraz czarny wierzch ciała, a boki i spód białe. Samica jest szarobrunatna z czekoladową głową, białą obręczą na szyi i żółtą plamką na końcu dzioba. Osobniki młodociane i samiec w szacie spoczynkowej – podobne do samicy.

Biotop

Gągoł zamieszkuje jeziora i rzeki z czystą wodą, czasami stawy rybne, w otoczeniu których znajdują się stare drzewostany z dziuplastymi drzewami.

Występowanie

Gągoł zasiedla obszary położone na północy Azji, w północnej i środkowej Europie oraz na północy Ameryki Północnej. Zimuje w południowej i zachodniej Europie, północnej Azji i na wybrzeżach Ameryki Północnej. W Polsce jest to nieliczny ptak lęgowy północnej i zachodniej części kraju, wykazujący tendencje do wzrostu liczebności. W okresie wędrówek jest dość liczny w całym kraju, w zimie spotykany głównie na wybrzeżu, a w głębi kraju na północnym zachodzie i w centrum.

Lęgi

Gniazdo gągoła mieści się w dziupli lub odpowiednio dużej budce lęgowej, zdarza się, że pod wykrotami drzew. Wyściółkę stanowi próchno, a w czasie wysiadywania pojawia się biały lub białoszary puch. W zniesieniu jest 6-14 niebieskawozielonych jaj. Niekiedy w jednym gnieździe znajdują się zniesienia od dwóch samic. Wysiaduje wyłącznie samica przez ok. miesiąc. Pisklęta już w drugim dniu życia wyskakują z gniazda i udają się z matką na wodę. Zdolność lotu uzyskują w wieku 2 miesięcy.

Pokarm

Gągoł żywi się prawie wyłącznie pokarmem zwierzęcym (owady i ich larwy, mięczaki, kijanki, drobne rybki) zbieranym najczęściej na dnie zbiornika wodnego.