Gęś krótkodzioba (Anser brachyrhynchus)

Wstęp

Gęś mniejsza od gęgawy (Anser anser). Do naszego kraju rzadko zalatuje. Ptak towarzyski, żyjący w stadach. Gatunkiem podobnym jest gęś zbożowa (Anser fabalis), różniąca się ciemniejszym wierzchem ciała. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).

Wygląd

Tęczówka oczna ciemnobrązowa. Dziób krótki, ciemny z różowym paskiem. U niektórych osobników występują białe plamy przy nasadzie dzioba. Głowa okrągła. Szyja stosunkowo krótka. Głowa oraz przednia część szyi są ciemnobrązowe. Dolna część szyi oraz spód jasno szarobrązowe. Pierś z różowo-płowym nalotem. Boki ciała ciemniejsze od reszty. Wierzch sinoszary. Podbrzusze białe. Sylwetka krępa. Nogi różowe, mocne. W locie na ogonie widoczny szeroki, biały pas końcowy. Brak dymorfizmu płciowego. Samce są nieco większe od samic. Osobniki młodociane przypominają dorosłe, różnią się bardziej jednolitym ubarwieniem ciała i bledszymi nogami.

Występowanie

Występuje na dalekiej północy: na zachodnich brzegach Grenlandii, na Islandii i Svalbardzie. Zimuje w Wielkiej Brytanii, Belgii, Holandii, północnych Niemczech i Danii.

Biotop

Lato spędza na skalistych wyspach, klifach, kamienistych plażach, stromiznach w dolinach rzek. Na zimowiskach przebywa na otwartej przestrzeni w pobliżu wybrzeży morskich, w ujściach rzek, zbiornikach wodnych w pobliżu wybrzeży, w słonych zatokach i bagnach oraz polach uprawnych i pastwiskach.

Lęgi

Gatunek monogamiczny. Gnieździ się w luźnych koloniach na ziemi, rzadziej na skałach. Gniazdo zbudowane jest z materiałów roślinnych, wyścielone piórami puchowymi. Przystępuje do jednego lęgu w roku. Samica składa 3-6 jasnych jaj. Czas wysiadywania (przez samicę) wynosi 26-27 dni. Samiec w tym czasie strzeże gniazda. Pisklęta zaraz po wykluciu opuszczają gniazdo. Młode stają się lotne po 56 dniach. Dojrzałość płciową osiąga w trzecim roku życia.

Pokarm

Ptak roślinożerny. Żywi się liśćmi, łodygami, korzeniami traw, roślinami uprawnymi oraz wodnymi. Pokarm zdobywa na lądzie.