Kajman okularowy (Caiman crocodilus)

Stosunkowo niewielki krokodyl występujący na ogromnym obszarze, jest często pokazywany w ogrodach zoologicznych. Niestety w wyniku polowań dla skór, staje się coraz rzadszy.

Wygląd

Wygląd typowy dla krokodyli. Głowa długa i płaska i masywna. kościsty twór  w pobliżu oczodołów przy odrobinie wyobraźni przypomina część okularów, czemu gatunek ten zawdzięcza nazwę. Ciało muskularne, kończyny krótkie, ogon spłaszczony bocznie. Ubarwienie zmienne, na grzbiecie jest przeważnie oliwkowy (w zależności od osobnika mogą być to różne odcienie) a na brzuchu jasnożółty. Młode osobniki są jaśniejsze, żółte z licznymi ciemnymi plamami na całym ciele. W zależności od podgatunku (wyróżniamy ich kilka) może mieć różną długość ciała oraz ubarwienie.

Występowanie

Zasiedla niemal całą Amerykę Środkową i sporą część Ameryki Południowej. Spotykany w Meksyku, Nikaragui, Hondurasie, Gwatemali, Salwadorze a także w Gujanie, Kostaryce, Kolumbii, Brazylii i w Peru. Introdukowany na Kubie. Pierwotnie bardzo liczny, lecz na skutek polowań dla cennej skóry staje się coraz rzadszy a obszar jego występowania kurczy się.
 

Środowisko i tryb życia

Przeważnie zamieszkuje duże rzeki o spokojnym nurcie (od ich środkowego biegu aż po ujście), a także ich dopływy. Spotykany jest także w różnego rodzaju starorzeczach, rozlewiskach a nawet na obszarach bagiennych. Ponieważ jest gatunkiem plastycznym łatwo adaptuje się do różnych warunków. Jego tolerancja na zasolenie wody sprawia, że bywa spotykany w przybrzeżnej strefie mórz. Drogą morską zdarza mu się kolonizować wyspy w bezpośrednim sąsiedztwie kontynentu. Jednym z ulubionych siedlisk są gęste skupiska roślin, zarówno tych nadbrzeżnych jak i wodnych. Niekiedy kajman niesiony wraz z prądem wody na takim fragmentarycznym dywanie z roślin, może przebyć dziesiątki kilometrów, by w końcu wraz z prądami morskimi trafić na dość odległe wyspy.
 

Rozmnażanie

W zależności od tempa wzrostu, osiągnięcie dojrzałości płciowej zajmuje mu okres 4-7 lat. Do godów przystępują samice mierżące ponad 120 cm i samce mające prawie półtora metra. Po godach trwających od maja do sierpnia, samica w czasie pory deszczowej buduje gniazdo na brzegu, zawsze ponad poziomem wody. Konstrukcja z błota i szczątków roślinnych staje się schronieniem dla zniesionych w jej wnętrzu kilkunastu-kilkudziesięciu jaj (przeważnie 15-30). Samica strzeże gniazda a później młodych, które wylegają się po trzymiesięcznej inkubacji.

Pokarm

Pokarm kajmana jest uzależniony od rozmiarów zwierzęcia. Młode polują na różnego rodzaju bezkręgowce jak owady, niewielkie skorupiaki i mięczaki. Wraz ze wzrostem ich łupem padają ryby, płazy i gady a także ptaki wodne oraz ssaki.