Krokodyl nilowy (Crocodylus niloticus)

Jeden z największych krokodyli, może dożyć ponad 100 lat a w starożytnym Egipcie był uznany za zwierzę święte. W naturze coraz rzadszy, jest hodowany na wielu fermach dla skór i mięsa.

Wygląd

Wygląd typowy dla krokodyla, głęboko wcięta paszcza kryje 64-68 potężne zęby o nierównej długości. Oczy dobrze wykształcone o żółtych lub zielonych tęczówkach i pionowej źrenicy. Grzbiet pokrywa 4-6 rzędów rogowych tarcz, najwyższe z nich przechodzą potem w górną krawędź ogona, który jest silnie bocznie spłaszczony. To właśnie ruchy tego ostatniego stanowią w wodzie główną siłę napędową. Łapy krótkie, palce zakończone pazurami. Na lądzie pozornie jest ociężały, ale w razie potrzeby potrafi szybko przebiec krótkie odcinki na uniesionych kończynach. Ubarwienie zielono-brązowe, z licznymi niewielkimi czarnymi plamkami, brzuch jednolicie żółty.

Występowanie

Spotykany w środkowej oraz południowej Afryce. a  także na Madagaskarze, Komorach i Wyspach Seszelskich. Pierwotnie zasiedlał także północną Afrykę (m. in. dolny bieg Nilu) oraz Półwysep Arabski jednak został na tych terenach całkowicie wytępiony.

Środowisko i tryb życia

Zasiedla rzeki, duże jeziora ale także tereny bagniste. Przeważnie spotykany w głębi lądu, chociaż niekiedy bywa widywany przy ujściach rzek a nawet w przybrzeżnej strefie morza. Przeważnie w ciągu dnia wygrzewa się na brzegu, nie jest to jednak regułą, aktywność dobowa uzależniona jest od dostępności pokarmu. Często poluje z zasadzki z wody, na powierzchnię wystają wtedy jedynie oczy i nozdrza zwierzęcia.
 

Rozmnażanie

Dojrzałość płciową osiąga zazwyczaj w wieku 7 lat, przy długości ciała ponad 200 cm. Pora godowa przypada na lipiec, samica w specjalnie wykopanym dołku składa od 30 do 70 jaj. Gniazdo jest strzeżone, młode o długości około 30 cm legną się po upływie 60-90 dni.  W zależności od temperatury inkubacji lęgną się samice lub samce.

Pokarm

W zależności od wielkości, początkowo poluje na różne stawonogi, stopniowo wzbogacając dietę o ryby, płazy i gady. Dorosłe polują na ssaki (np. antylopy gnu), ptactwo wodne, ale nie gardzą też padliną, mniejszymi osobnikami własnego gatunku oraz wszelkimi zwierzętami o odpowiedniej wielkości. Ich ofiarą padają także zwierzęta hodowlane (kozy, krowy, konie, wielbłądy lub osły). Mniejsze ofiary są połykane żywcem, duże krokodyl najpierw topi, następnie energicznymi ruchami głowy rozszarpuje na mniejsze kawałki możliwe do połknięcia. Zęby służą do przytrzymywania ofiary, nie są jednak na tyle ostre by ja pokawałkować. Wyrośnięte osobniki stanowią zagrożenie dla człowieka, co roku notuje się kilka-kilkadziesiąt przepadków śmiertelnych. Na lądzie ociężały, w wodzie sprawnie pływa i nurkuje.