Łabędź czarnodzioby (Cygnus columbianus)
Przypomina łabędzia krzykliwego, od którego jest jednak mniejszy i zdecydowanie rzadziej spotykany.
Wygląd
Łabędź czarnodzioby jest mniejszy od łabędzia krzykliwego, o krótszej i grubszej szyi. Dziób czarny z żółtą, trójkątną plamą u nasady, mniejszą niż u łabędzia krzykliwego. Upierzenie jednolicie białe. Obie płcie ubarwione jednakowo, osobniki młodociane są szare z cielistym dziobem.
Biotop
Łabędź czarnodzioby gnieździ się nad jeziorami i rozlewiskami rzek w strefie tundry i lasotundry. Poza sezonem lęgowym pojawia się na bagnistych jeziorach, w zatokach morskich i ujściach rzek.
Występowanie
Łabędź czarnodzioby występuje w tundrowej części Eurazji i Ameryki Północnej. Jest gatunkiem wędrownym, zimuje głównie na zachodnim wybrzeżu Danii, wybrzeżu Holandii, południu Irlandii i Anglii, południowej Francji oraz w środkowej i południowej Azji. W Polsce pojawia się regularnie na przelotach w północno-zachodniej części kraju i nieregularnie na całym niżu.
Lęgi
Łabędź czarnodzioby wyprowadza 1 lęg w roku. Gniazdo buduje na suchym gruncie lub na kępie, w pobliżu wody, w miejscu o rozległej widoczności. Jako budulca używa mchu, suchych roślin wodnych oraz puchu na wyściółkę. W zniesieniu jest 2-5 wydłużonych, białawych jaj. Młode trzymają się z rodzicami aż do wiosny.
Pokarm
Pożywienie łabędzia czarnodziobego stanowią głównie rośliny wodne, trawa, młode pędy bylin oraz (w niewielkich ilościach) drobne zwierzęta wodne.
Łabędź czarnodzioby, fot. Chrispo/Shutterstock
Łabędź czarnodzioby, fot. Tom Meaker/Shutterstock
Łabędź czarnodzioby, fot. Danita Delimont/Shutterstock
Łabędź czarnodzioby, fot. BBA Photography/Shutterstock
