Lerka (Lullula arborea)

Wstęp

Ptak z rodziny skowronków (Alaudidae) wielkości wróbla. W kraju jest średnio licznym wędrownym gatunkiem lęgowym. Gatunek płochliwy, łatwiej go usłyszeć niż zobaczyć. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).

Wygląd

Tęczówka oczna brązowa. Dziób smukły. Na głowie nieznaczny czubek. Gardło białe ze słabo zaznaczonym paskiem podbródkowym. Płowo biała, wyraźna brew, sięgająca do karku. Pokrywy uszne rdzawobrązowe. Odgraniczone białym paskiem przyżuchwowym od spodu. Skrzydła szerokie. Na brzegu skrzydeł czarno-biały pasek. Pierś wyraźnie, ciemno kreskowana. Wierzch brązowoszary, w brązowe i białe plamy. Spód ciała brudnobiały. Ogon krótki, z białym końcem. Nogi żółte. Tylny pazur długi. Dymorfizm płciowy nie jest widoczny.

Występowanie

Występuje w niemal całej Europie. Na północy jej zasięg sięga południowej Skandynawii. W Wielkiej Brytanii spotykana jedynie na południu. Ponadto zamieszkuje północny skraj Afryki i Azję Mniejszą. Lerki zamieszkujące środkową i wschodnią Europę na zimowiska migrują w kierunku południowego zachodu. Na pozostałych obszarach ptaki te spotykane są przez cały rok.

Biotop

Lerki unikają zwartych lasów. Preferują otwarte przestrzenie z niską roślinnością. Zamieszkują stepy, ekstensywnie użytkowane pola uprawne, pastwiska, suche łąki, skraje lasów, śródleśne polany, nieużytki.

Lęgi

Gnieździ się na ziemi. Gniazd jest dobrze ukryte, wśród roślinności. Samica buduje je z liści, trawy, włosia i korzonków, a wyściela mchem i trawą. Do lęgów przystępuje dwa razy w roku. Samica składa od 3 do 5 białych, ciemno nakrapianych jaj. Następny lęg z mniejszą ilością jaj. Czas wysiadywania wynosi 12-15 dni. Pisklęta są karmione przez oboje rodziców. Po 11 dniach młode opuszczają gniazdo. Kilka dni po opuszczeniu gniazda młode zyskują zdolność lotu.

Pokarm

Ptak w głównej mierze żywi się bezkręgowcami (owadami, pajęczakami). Rzadziej pożywia się pokarmem roślinnym (nasionami). Pokarm zbiera z ziemi.