Omułek jadalny (Mytilus edulis)

Występowanie

Omułek jadalny zamieszkuje wybrzeża północnego Atlantyku. Występuje wzdłuż brzegów Ameryki Północnej od Półwyspu Labrador po Północną Karolinę. W Europie spotykany jest od rosyjskiego Morza Białego na północy po wybrzeża południowej Francji. Jest bardzo pospolity u wybrzeży Wysp Brytyjskich.

Budowa

Ciało (składające się z worka trzewiowego oraz z silnie zredukowanej nogi) dwubocznie spłaszczone, ukryte w dwuklapowej muszli. Muszla jest gładka, trójkątna oraz wydłużona. Jej barwa zmienna, od niebieskiej przez brązową po czarną. Wnętrze muszli perłowo białe, z niebieskim obrzeżem. Krawędzie zaokrąglone. Połówki złączone są ze sobą wąskim przednim końcem. Zamek bez ząbków. Posiada brązowe, rogowe nici (bisior), za pomocą których przyczepia się do podłoża.

Biologia

Omułek jadalny zamieszkuje chłodne, słone wody przybrzeżne. Ma szeroki zakres tolerancji w stosunku do temperatury, zasolenia i wahań stężenia tlenu w związku z czym zamieszkuje bardzo różnorodne siedliska. Dobrze znosi bardzo niskie temperatury – potrafi przeżyć nawet kilkumiesięczne zamarznięcie. Przebywa zwykle na głębokościach do 10 m. Preferuje skaliste podłoże (do którego jest przytwierdzony bisiorem) w miejscu występowania fal i pływów morskich. Występuje w ogromnych skupiskach. Rozród może odbywać się przez cały rok, ze szczytami na wiosnę oraz w lecie. Organizm rozdzielnopłciowy. Samica składa od 5 do 8 milionów jaj. Zapłodnienie jest zewnętrzne. Etap larwy w zależności od warunków, trwa do 4 tygodni. Dojrzałość płciową osiąga między pierwszym a drugim rokiem życia. Może przeżyć do ponad 20 lat zwykle jednak żyje krócej. Pożywienie czerpie poprzez filtrowanie wody, uzyskując z niej szczątki organiczne oraz drobne organizmy.