Omułek śródziemnomorski (Mytilus galloprovincialis)

Biologia

Omułek śródziemnomorski, podobnie jak omułek jadalny, jest gatunkiem szeroko rozpowszechnionym, wykorzystywanym w celach konsumpcyjnych. Zgrupowania małży występują na twardym podłożu w strefie pływów do ok. 40 m wgłąb otwartej toni wody. Ze względu na liczne hodowle na całym świecie i istotny wpływ na rodzime gatunki (m.in u południowych wybrzeży Afryki i wybrzeży Japonii), omułek śródziemnomorski został zaklasyfikowany przez IUCN do listy 100 najgroźniejszych gatunków inwazyjnych.

Wygląd

Podobnie jak inne gatunki z tego rodzaju, omułek śródziemnomorski posiada muszlę o charakterystycznym, “łezkowatym” kształcie, przeważnie czarną z niebieskimi lub fioletowymi przebarwieniami, czasem ciemno- lub jasnobrązową. Omułek śródziemnomorski jest małżem średniej wielkości, dorasta do ok. 14 cm, zwykle osobniki mają ok 5-8 cm. Jego podobieństwo do omułka jadalnego (Mytilus edulis) praktycznie uniemożliwia jednoznaczne rozróżnienie tych gatunków tylko na podstawie cech morfologicznych – do ich oznaczenia wykorzystuje się analizy matematyczne oparte na pomiarach kilku cech lub metody molekularne.

Występowanie

Ze względu na bardzo duże znaczenie gospodarcze, obecnie omułek śródziemnomorski występuje u wybrzeży każdego kontynentu poza Antarktydą. Pierwotnie jego naturalny zasięg obejmował basen Morza Środziemnego oraz wschodnie wybrzeża Atlantyku od Wysp Brytyjskich po północną Afrykę. Wyznaczenie dokładnego zasięgu omułka środziemnomorskiego jest bardzo trudne ze względu na jego duże podobieństwo morfologiczne i brak jednoznacznych cech odróżniających go od omułka jadalnego (Mytilus edulis).

Pokarm

Omułek śródziemnomorski jest filtratorem, żywi się organizmami planktonowymi oraz planktotroficznymi. Z tego względu preferuje obszary z silnymi prądami morskimi, gdzie występuje dużo tego typu pokarmu.

Rozród

Dorosłe samce i samice omułka śródziemnomorskiego uwalniają gamety, po połączeniu których rozwija się larwa. Po około 2-4 tygodniach larwa przechodzi w postać młodocianą, która przytwierdza się do podłoża za pomocą sznurów bisioru.