Osłomuł (Equus mulus)

Wygląd
Osłomuł jest mieszańcem międzygatunkowym, pochodzącym od krzyżówki ogiera konia z klaczą osła. W związku z czym posiada zarówno cechy osła jak i konia. Po samicy odziedzicza on budowę ciała (typową dla osła). Mimo iż osłomuł sylwetką bardziej przypomina osła, to w swoim wyglądzie posiada także kilka końskich cech. Głowa osłomuła jest duża, typowa dla konia. Grzywa również podobna jest do końskiej grzywy. Ogon jest długi. Uszy są krótkie, lecz dłuższe niż u koni. Sierść jest krótka. Umaszczenie ciała jest różnorodne. Wielkość ciała u osłomułów jest zmienna, zależna od rozmiarów rodziców. Wysokość w kłębie waha się od 61 cm do 152 cm. Kończyny są smukłe, zakończone kopytami. Po za specyficzną budową ciała wyróżniają go także cechy charakteru. Osłomuł dziedziczy usposobienie po ośle. Są to takie cechy jak inteligencja, ostrożność. Osłomuł jest zwykle mniejszy i drobniejszy od muła. Przyczyną tego jest najprawdopodobniej wielkość macicy, samica osła ma mniejszą macicę od samicy konia. Pomimo mniejszych rozmiarów różnice między osłomułem a mułem mogą być niedostrzegalne.
Występowanie
Osłomuły spotykane są na całym świecie. Jednak ze względu na niewielką wartość gospodarczą są bardzo rzadkie.
Tryb życia
Hybrydy takie jak muł czy osłomuł są preferowane, ponieważ są bardziej odporne na choroby, dłużej żyją i są silniejsze od koni i osłów. Jednakże osłomuł nie jest tak wytrzymały i odporny jak muł, w związku z tym jest rzadziej hodowany. Ponadto trudniej jest otrzymać taką hybrydę. Osłomuł wykorzystywany jest do transportu ludzi, towarów, do pracy w rolnictwie oraz w onoterapii.
Odżywianie
Osłomuł jest roślinożerny.
Rozmnażanie i rozwój
Kariotyp osłomuła zawiera 63 chromosomy, które pochodzą w połowie od samicy (osioł ma 62 chromosomy), a w drugiej połowie od samca (koń ma 64 chromosomy). Nieparzysta liczba chromosomów powoduje że osłomuł jest bezpłodny. Żyje do 40-50 lat.