Muł (Equus mule)

Mieszaniec międzygatunkowy pochodzący od krzyżówki ogiera osła z klaczą koń. W związku z czym posiada zarówno cechy konia jak i osła. Po ośle odziedziczył: grubą i stosunkowo krótką głowę, długie uszy, stojącą i dosyć krótką grzywę, długie i smukłe nogi oraz drobne i wąskie kopyta. Po koniu: zęby, krótką szyje, kształt sylwetki, wysokość oraz ogon z długimi włosami. Umaszczenie jest zmienne, najczęściej szare, czerwonobrązowe, czarne, a także białe, miedziane, popielatobure czy łaciate (tzw. srokate). Dymorfizm płciowy jest słabo zaznaczony. Muł występuje także w różnych rozmiarach i kształtach. Poza specyficzną budową ciała wyróżniają go także cechy charakteru, po klaczy konia odziedziczył zwinność oraz szybkość, a po ogierze osła inteligencje, cierpliwość, wytrwałość. Cechy te wraz z mocna budową ciała oraz z mniejszym zapotrzebowaniem na pokarm i wodę sprawiają że zwierzę to chętnie jest wykorzystywane przez człowieka do pracy.

W hodowli na całym świecie. Najwięcej mułów spotyka się w obu Amerykach – głównie w Meksyku oraz w Chinach. Spotykane tam gdzie współwystępują osły i konie.

Muły wykorzystywane są do pracy na obszarach rolniczych, głównie w ciepłym klimacie. Zwierzęta wytrzymalsze i odporniejsze od koni. Lepiej radzą sobie w trudniejszych terenach oraz łatwiej znoszą niekorzystne warunki pogodowe. Wykorzystywane w rolnictwie, do transportu, oraz rekreacyjnie w dziedzinach sportowych.

Zwierzę roślinożerne. Pożywia się trawami, krzewami, porostami, liśćmi.

Posiada 63 chromosomy, z tego powodu gatunek w głównej mierze bezpłodny, jedynie ok. 5 procent samic (skrzyżowanych z osłami lub końmi) jest płodna. Żyje do 50 lat.