Puszczyk kreskowany (Strix varia)

Puszczyk kreskowany swoją zabawną nazwę zawdzięcza swemu „cętkowanemu” upierzeniu. Jest sporą sową, która upodobała sobie niedostępne, podmokłe i bagniste leśne ostępy. Zamieszkuje zwłaszcza starodrzewia, gdzie łatwiej jej znaleźć dziuplę odpowiednią na gniazdo. Para puszczyków kreskowanych co roku poszukuje jej razem w niezmiennie tym samym tandemie.

Wygląd

U puszczyka kreskowanego pióra tworzące szlarę (tj. te wokół oczu i dzioba układające się koncentrycznie w „twarz” sowy) są nieco jaśniejsze, niż reszta upierzenia. Wewnętrzna linia oka otoczona ciemnym pasem. Szlarę zdobią niewyraźne ciemne pierścienie. Głowa, grzbiet i skrzydła są brązowe. Zdobią je wyraźne i liczne białe akcenty. Pierś i brzuch są jaśniejsze – białe. Zdobią je brązowe akcenty. Tęczówki są ciemnej brązowej barwy. Dziób jest jasnożółty. Nogi okrywają jasne pióra.

Występowanie

Puszczyk kreskowany jest północnoamerykańską sową. Zasięg jego występowania obejmuje przede wszystkim środkowo-wschodnią część kontynentu. Rozciąga się on wąskim pasem na północy aż do zachodnich wybrzeży.

Środowisko życia

Puszczyk kreskowany preferuje zadrzewione tereny. Zamieszkują lasy, a szczególnym upodobaniem darzą siedliska podmokłe.
 

Lęgi

Puszczyki kreskowane tworzą monogamiczne związki (pozostają wierne jednemu partnerowi). Para puszczyków nie buduje własnego gniazda. Zajmuje dziuplę lub opuszczone gniazdo innego gatunku ptaków. Samica składa, niewiele bo około dwóch jaj i sama je wysiaduje. Samiec przez cały ten czas przynosi jej pożywienie. Pisklętami zaś opiekuje się obydwoje rodziców.

Pokarm

Puszczyk kreskowany jest nocnym drapieżnikiem (jak większość sów z resztą). Poluje przede wszystkim na drobne ssaki, a rzadziej na małe ptaki. Nie gardzą nawet napotkanymi podczas polowania owadami.