Strzygonia choinówka (Panolis flammea)

Występowanie

Strzygonia choinówka gest szeroko rozpowszechnionym gatunkiem palearktycznym. Zamieszkuje całą Europę i większość Azji. Miejscami występuje masowo. W Polsce spotykana niemal wszędzie.

Budowa

Strzygonia choinówka należy do motyli z rodziny sówkowate (Sówkowate). Tułów jest krępej budowy. Odwłok jest szeroki, szarobrunatny. Całe ciało pokryte jest włoskami. Ubarwienie przednich skrzydeł jest czerwonobrunatne, w jasne plamy (o nerkowatymi i okrągłym kształcie) oraz przepaski. Skrzydła tylne są szarobrunatne. Czułki są dosyć długie. Brak wyraźnych różnic u ubarwieniu obu płci. Gąsienica jest żółtozielona, w białe (na grzbiecie) i pomarańczowożółte (po bokach ciała, nad odnóżami) paski. Posiada osiem par odnóży. Głowa jest brązowa, z czerwonawym rysunkiem. Poczwarka jest ciemnobrunatna, błyszcząca.

Biologia

Strzygonia choinówka zamieszkuje lasy mieszane i iglaste. Spotykana wszędzie tam, gdzie rosną sosny i świerki. Prowadzi nocny tryb życia. Dzień spędza na pniach drzew. W ciągu roku występuje jedno pokolenie. Lata od marca do maja. Gody odbywają się między marcem a kwietniem, w szczytowych partiach koron. Samica składa jaja na spodniej stronie igieł sosny. Jaja są delikatnie żeberkowane i mierzą około 1 mm średnicy. Z początku jaja są bladozielone, z czasem ciemnieją w czerwono brązowe, ostatecznie stają się niebieskofioletowe. W maju z jaj wylęgają się gąsienice. Przepoczwarczenie odbywa się w lipcu, w ściółce. Dorosłe żywią się nektarem kwiatów. Gąsienice żerują na pączkach, młodych pędach i igłach. Strzygonia choinówka zimuje w stadium poczwarki w ściółce.