Tamaryna wąsata (Saguinus imperator)
Dł. ciała 25-30 cm, ogona 35-40 cm, masa ciała 260-400 g. Najlepszą cechą rozpoznawczą są duże, zagięte w dół, białe wąsy. Jasna krawędź nad oczami odgranicza ciemną część twarzową od szarego wierzchu głowy. Oczy i uszy duże. Kończyny czarno zakończone, przednie znacznie krótsze.
Północna część Ameryki Południowej, głównie Brazylia i Peru. Zamieszkuje bogate w liany lasy deszczowe na nizinach na wschód od Andów, ale jeszcze w obrębie krawędzi właściwego dorzecza Amazonki, preferuje drzewa rosnące nad wodą.
Żyje w grupach rodzinnych, złożonych z rodziców oraz młodych w różnym wieku (od 2 do 10 osobników). Nierzadko tamaryny przebywają w mieszanych grupach z innymi osobnikami z tego samego rodzaju. Prowadzą dzienny tryb życia, noce spędzają w gąszczu lian dużego drzewa.
Wszystkożerna, pokarm składa się głównie z owoców, nektaru ponadto z owadów (które pokrywają ich zapotrzebowanie na białko) i innych drobnych zwierząt – łowią je, skacząc na nie i chwytając błyskawicznie niczym kot.
Monogamiczna, zwykle w ciągu roku 2 mioty. Ciąża trwa około 140-150 dni. Rodzą się 2 (rzadziej 1) młode, które osiągają dojrzałość w wieku około 15 miesięcy. Żyje około 5 lat.