Ukleja pospolita (Alburnus alburnus)

Występowanie

Zamieszkuje niemal całą Europę – prócz Portugalii i Hiszpanii, Włoch, Grecji, północy Wielkiej Brytanii, większej części Norwegii i Północnej Finlandii. Poza obszarem naturalnego występowania introdukowana została do Gwadiany na Półwyspie Iberyjskim oraz rzeki Irtysz – dopływu rzeki Ob na Syberii.

Budowa zewnętrzna

Niewielka ryba. Otwór gębowy półgórny. Oczy dosyć duże. Zęby gardłowe w dwóch szeregach, piłkowane. Ciało wydłużone, dwubocznie spłaszczone. Grzbiet ciemno-stalowy. Boki ciała i brzuch srebrzystobiałe. Łuski pokrywające ciało są drobne, cykloidalne. Kil na brzuchu nie jest pokryty łuskami. Płetwy grzbietowa i ogonowa o słabym szarym zabarwieniu. Pozostałe są bezbarwne, z żółtawą nasadą. Płetwy piersiowe i brzuszne są wysokie, z krótkimi podstawami. Płetwa odbytowa długa. Płetwa ogonowa mocno rozwidlona. Dymorfizm płciowy u tego gatunku odznacza się m.in. w długości płetwy piersiowej, która u samic jest krótsza. Gatunkiem podobnym są młode osobniki bolenia, rozróżniane po końcowym otworze gębowym.

Biologia

Występuje zarówno w wodach płynących, jak i w  jeziorach i sztucznych zbiornikach. Zamieszkuje zarówno otwartą toń wody, jak i wody przybrzeżne. Tworzy ławice. Do tarła przystępuje w czerwcu. Rozród odbywa się w miejscach dosyć płytkich, o kamienistych brzegach, porośniętych roślinnością. Tarło jest porcyjne. Samica składa od 3 tys. do ponad 10 tys. ziaren ikry. Średnica jaj wynosi 1,5 do 1,9 mm. Wylęg następuje po około trzech dniach. Dojrzałość płciową osiąga w drugim (samce), bądź w między trzecim a czwartym rokiem życia (samice). Ryba krótkowieczna (żyje do 6-8 lat). Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Żywi się bezkręgowcami (owadami, ich larwami, skorupiakami), a także narybkiem, młode osobniki pożywiają się zooplanktonem.