Tajemnice lotu gęsi tybetańskiej
Naukowcom udało się ustalić dlaczego gęsi tybetańskie w czasie wędrówek bez problemu przelatują nad Himalajami. Ptaki lecą wtedy na wysokości ponad 9 000 metrów, czyli na tej samej jaka normalnie latają samoloty pasażerskie.
Gęś tybetańska (Anser indicus) jest dużym ptakiem zamieszkującym Azję środkowa. Gniazduje na Wyżynie tybetańskiej a zimuje w Indiach – co oznacza że dwa razy w ciągu roku przelatuje nad Himalajami. Jednak by latać na wysokości zarezerwowanej normalnie dla samolotów, ewolucja musiała wyposażyć gęsi w różne mechanizmy fizjologiczne. Na wysokości ponad 9 000 m jest mało tlenu i panują ujemne temperatury. Wysiłek ptaków można wtedy porównać do wysiłku maratończyka, który biegłby na wysokości jaka jest typowa dla samolotów pasażerskich.
Naukowcy z University of Birmingham postanowili wyjaśnić dlaczego gęsi tybetańskie mogą latać na wysokościach niedostępnych dla innych ptaków. W tym celu porównali fizjologie gęsi tybetańskich z gatunkami łatającymi na znacznie niższych wysokościach takimi jak bernikle i gęsi zbożowe. Okazało się, że gęsi latające tak wysoko mają o 6-10% więcej włókien mięśniowych oraz znacznie więcej krwionośnych naczyń włosowatych niż ich niżej łatające krewniaczki. Ponadto mitochondria (organella komórkowe dostarczające energii) w komórkach tych ptaków usytuowane są znacznie bliżej błony komórkowej a więc i naczyń krwionośnych. Pozwala to na sprawne dostarczanie tlenu do komórek, który jest niezbędny m in. w procesach dostarczających energii zachodzących w mitochondriach. Wyniki badań opublikowano w czasopiśmie „Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences”.
Fragment programu BBC poświęconemu niezwykłym ptakom: gęś tybetańska
ja nic nie sondze