Miękusz rabarbarowy (Hapalopilus nidulans)

Nazywana/y także: huba czerwonawa, huba korkowa

Tagi

Grzyby niejadalne

Spis treści

Wstęp
Występowanie
Sezon
Wygląd
Właściwości
Zastosowanie
Galeria zdjęć

Wstęp

Miękusz rabarbarowy to gatunek nadrzewny saprotroficzny, który rozkłada składniki drewna. Drewno staje się miękkie, lżejsze i bardziej kruche powodując białą zgniliznę drewna. Miękusz rabarbarowy jest gatunkiem grzyba niejadalnego.

Występowanie

Miękusz rabarbarowy występuje najczęściej na gałęziach drzew liściastych (grab, dąb, brzoza, buk, jarzębina). Pojawia się na martwym drewnie drzew pojedynczo lub w grupach. W nielicznym wypadkach rozrasta się „dachówkowato”. Jest gatunkiem licznie występującym w Europie i Ameryce Północnej.

Sezon

Miękusz rabarbarowy pojawia się od czerwca-lipca do października. W cieplejszym klimacie może pojawiać się także zimą.

Wygląd

Owocnik miękusza rabarbarowego jest beztrzonowy, przyrośnięty do drewna. Może osiągać nawet do 12 cm szerokości i 2,5-4 cm grubości. Górna powierzchnia owocnika zazwyczaj ma kolor brązowo-pomarańczowy, cynamonowy do brunatnego. Owocnik początkowo może być lekko owłosiony, później robi się gładki.

Kształt grzyba jest przeważnie półokrągły z brzegiem tępym. Może się przebarwiać po uciśnięciu na kolor czerwonobrązowy.

Rurki miękusza rabarbarowego są koloru brązowego, osiągają od 5 do 15 mm.

Pory koliste, ale mogą być wydłużone. Z czasem stają się nieregularne. Występują, co 2-3 na mm.

Miąższ miękusza rabarbarowego początkowo jest miękki i bardzo wodnisty, z czasem twardnieje i robi się korkowaty, kruchy. Kolorem przypomina zabarwienie owocnika. Może być trochę jaśniejszy. Charakteryzuje się lekkim zapachem anyżowym, bez smaku.

Zarodniki miękusza rabarbarowego są koloru białego o cylindrycznym kształcie.

Właściwości

Miękusz rabarbarowy jest gatunkiem niejadalnym. Zatrucie grzybem może powodować: dolegliwości żołądkowo-jelitowe, ciemne zabarwienie moczu czy niewyraźne widzenie.

Zastosowanie

Miękusz rabarbarowy, dzięki możliwości zmiany barwy w odczynie zasadowym, używany był z dużym powodzeniem do barwienia wełny. Przy pomocy miękusza rabarbarowego możemy uzyskać różne odcienie fioletu, aż do jasnej tonacji lawendy.

Okres występowania

III