Neandertalczycy nie lepiej przystosowani do chłodów niż my
Twarze neandertalczyków, naszych wymarłych bliskich krewniaków, nie były lepiej przystosowane do chłodnego klimatu niż twarze ludzi współczesnych – informują naukowcy na łamach „Journal of Human Evolution”.
Twarze neandertalczyków miały wystające kości policzkowe i szerokie nosy. Uważano, że powiększyły się w nich zatoki przynosowe (zatoki oboczne nosa) w odpowiedzi na chłodny klimat epoki lodowej. Dzięki temu wdychane powietrze byłoby efektywniej nagrzewane.
Z tą teorią nie zgadza się fakt, że niektóre grupy ludzi współczesnych, jak na przykład żyjący w regonie polarnym Inuici, wcale nie mają powiększonych zatok przynosowych.
Naukowcy pod kierunkiem dr. Todda C. Rae z Roehampton University w Wielkiej Brytanii postanowili sprawdzić tę teorię. Przebadali w tym celu dziewięć czaszek neandertalskich sprzed około 28 tys. lat. Porównali je z czaszkami Homo sapiens pochodzących z terenów Litwy.
Badacze postanowili, że nie będą badać czaszek ludzi żyjących obecnie, ponieważ założyli, że na zmiany wielkości zatok mogły wpłynąć takie czynniki, jak centralne ogrzewanie czy klimatyzacja. Dlatego badane przez nich czaszki miały od 300 do 1500 lat.
Wyniki badań wykazały, że neandertalczycy rzeczywiście mają większe zatoki przynosowe, jednak proporcja pomiędzy wielkością zatok a wielkością twarzy była u ludzi i neandertalczyków taka sama.
Zdaniem badaczy, oznacza to, że większe zatoki przynosowe u neandertalczyków nie były wynikiem przystosowania do chłodów.
Tu nie budowę czaszki chodzi, ale o sylwetkę, neandertalczycy mieli krępą budowę ciała: niski wzrost, dużą masę mięśniową – mięśnie wytwarzają ciepło. Niska i krępa budowa chroni przed utratą ciepła. Syntetyzowali witaminę C, gdyż odżywiali się mięsem, w zimnym klimacie, często nie ma dostępu do roślinnego pokarmu, poza tym bialka z mięsa budują masę mięśniową.