Wiosna w Beskidach! Głuszce rozpoczęły tajemnicze toki na Babiej Górze
Wiosna budzi przyrodę do życia, a jednym z najbardziej niezwykłych jej zwiastunów jest rozpoczęcie godów przez głuszce. Te majestatyczne ptaki, ukrywające się w górskich lasach, właśnie teraz rozpoczynają swój spektakularny rytuał tokowania.
Choć bezpośrednie obserwacje głuszców należą do rzadkości, przyrodnicy z Babiogórskiego Parku Narodowego dostrzegają ich ślady i tropy. – Możemy powiedzieć, że głuszce powoli rozpoczynają toki. Można je dostrzec w wyższych partiach, gdzie nadal zalega śnieg. Mamy okres wczesnej wiosny i to wpływa na ich zachowania – mówi Maciej Mażul z BPN.
Toki głuszców to wyjątkowe widowisko, choć odbywa się w ukryciu. Samce rozkładają ogon w wachlarz, stroszą skrzydła i wyciągają szyję. Wydają przy tym charakterystyczne dźwięki, określane jako klapanie, trelowanie, korkowanie i szlifowanie. Co ciekawe, w końcowej fazie pieśni godowej głuszec traci słuch – stąd pochodzi jego nazwa. Tajemnica tego zjawiska wciąż nie została wyjaśniona.
Dostrzeżenie głuszca w naturze to prawdziwy przyrodniczy rarytas. Stronią one od ludzi, kryjąc się w gęstych lasach na granicy górnego regla, gdzie świerkowy bór przechodzi w kosodrzewinę. – Raz udało mi się zobaczyć głuszca – wyskoczył zza drzewa i natychmiast się schował. Kiedy uznał, że nic mu nie grozi, odleciał. To pokazuje, jak bardzo te ptaki unikają kontaktu z człowiekiem – opowiada Mażul.
W rejonie Babiej Góry żyje około 30 głuszców. Ich populacja jest niewielka, dlatego ich ochrona jest kluczowa dla zachowania tej wyjątkowej części ekosystemu.
Głuszec zwyczajny (Tetrao urogallus) to jeden z największych ptaków z rodziny kurowatych. Samce osiągają nawet metr długości i charakteryzują się imponującym, barwnym upierzeniem. Samice są mniejsze, dorastają do 65 cm i mają bardziej stonowaną kolorystykę, co pomaga im skutecznie ukrywać się wśród leśnej roślinności.
Te ptaki zamieszkują rozległe lasy od Szkocji po Syberię, jednak ich liczebność w Europie sukcesywnie spada. Powodem są m.in. wycinka lasów i fragmentacja siedlisk. W Polsce głuszec objęty jest ścisłą ochroną gatunkową.
Dlaczego warto chronić głuszce? Obecność głuszców świadczy o dobrej kondycji ekosystemu leśnego. Ich wymagania siedliskowe sprawiają, że są one wskaźnikiem jakości środowiska naturalnego. Niestety, działalność człowieka, zwłaszcza intensywna gospodarka leśna, stanowi zagrożenie dla ich populacji.
Dlatego kluczowe jest zachowanie naturalnych, dzikich ostępów, które są domem tych tajemniczych ptaków. Jeśli masz okazję odwiedzić górskie lasy Beskidów, pamiętaj – to my jesteśmy tam gośćmi, a głuszce to prawdziwi władcy tych terenów.
