Błyskoporek podkorowy to rzadki grzyb z rodziny szczeciniakowatych, który określany jest jako grzyb niejadalny.

1. Występowanie
2. Sezon
3. Wygląd
4. Właściwości
5. Zastosowanie
6. Systematyka
7. Galeria zdjęć

Występowanie

Błyskoporek podkorowy w Polsce występuje rzadko. Najczęściej spotkać go można w lasach, czasami w parkach. Rośnie na pniach drzew, w szczególności na brzozach i topolach czy osikach, ale także na wiązach, olchach, klonach, bukach czy grabach.

Sezon

Błyskoporek podkorowy porasta drzewa przez cały rok

Wygląd

Owocnik błyskoporka podkorowego to pasożyt, który atakuje zranione lub uszkodzone drzewo. Występuje pod postacią narośli o dużych rozmiarach. Narośl jest bardzo charakterystyczna - guzowata, brodawkowata i spękana. Kształt narośli może być różny - eliptyczny, owalny, półwalcowaty. Na powierzchni, czyli od zewnętrznej strony masa jest twarda, wyschnięta, popękana i krucha. Przypomina żużel. Ma barwę czarnogranatowa, czarnobrunatną i widoczne rudobrązowe odcienie w świeżych pęknięciach.

Chlamydospory wytwarzane są w pęknięciach, służą one do rozprzestrzeniania się grzyba aż do czasu obumarcia żywiciela. Po obumarciu drzewa grzyb wytwarza owocnik płciowy, który znajduje się pod korą drzewa i jest trudny do zauważenia.

Pory są wydłużone lub kanciasto-koliste. Na początku powierzchnia jest jasna, żółtawooliwkowobrunatna, z nalotem barwy białej lub szarej na ostrzach, później staje się ciemnobrązowa.

Rurki są ukośne i jednowarstwowe. Osiągają długość od 1 do 3 cm.

Miąższ ma przyjemny zapach, który jest lekko winny, przypomina zapach brzozy. Nie posiada charakterystycznego smaku.

Wysyp zarodników bezbarwny.

Właściwości

Medycyna ludowa w krajach Europy Wschodniej wykorzystuje owocniki błyskoporka podkorowego do przygotowywania naparów. Pomagają one w leczeniu wielu dolegliwości żołądkowych, poprawiają samopoczucie i działają przeciwzapalnie. Wyciągi z błyskoporka stosowane są do regulowania ciśnienia krwi oraz podnoszenia odporności organizmu. Pomaga również w regulowaniu metabolizmu organizmu. Grzyb ten stosuje się także do leczenia HIV-1 oraz niektórych nowotworów. Jego właściwości lecznicze są bardzo cenne.

Zastosowanie

W Rosji i Kanadzie grzyb ten jest określany jako grzyb jadalny. W Polsce uznany za grzyb niejadalny.