Gołąbek słodkawy (Russula integra (L.) Fr.)

Gołąbek słodkawy jest grzybem jadalnym, który występuje w wielu krajach na świecie.

Gołąbek słodkawy rośnie od lipca do października.

Gołąbek słodkawy występuje w Afryce Północnej, Azji Północnej, Europie oraz Ameryce Północnej. W Polsce jest bardzo pospolitym gatunkiem. Występuje w okresie letnim i wczesnojesiennym – od lipca do października. Najczęściej spotkać go można w lasach świerkowych i sosnowych. Tereny górskie oraz podgórskie to miejsca, w których gołąbka słodkawego można spotkać bardzo często.

Kapelusz gołąbka słodkawego osiąga średnicę od 3 do 12 cm. Na początku ma półkolisty kształt, później staje się rozpostarty, by na końcu stać się wklęsły. Brzeg jest tępy, natomiast u starszych okazów występuje prążkowanie. Skórkę można oderwać do połowy kapelusza, jest naga. Barwa brązowa, brudno-ciemno-fioletowa, czerwonobrązowa, fioletowoczerwona, brudno-ochrowo-brązowa. Na środku występują zwykle plamy koloru oliwkowego. Środek może być bledszy, lub nawet przybierać kolor czarnobrązowy.

Blaszki są grube i szerokie. Na początku mają barwę białą, później stają się jasnoochrowe lub żółtawe.

Trzon osiąga wysokość od 4 do 8 cm i grubość od 2 do 3 cm. U młodych okazów dół jest rozszerzony, wraz z wiekiem staje się walcowaty. Na całej powierzchni ma barwę białawą, u dołu może mieć żółte plamy. Po uszkodzeniu nie zmienia barwy.

Miąższ jest twardy, natomiast u starszych okazów staje się miękki. Grzyb ten ma barwę białą, pod skórką może być czerwony. Ma łagodny smak i słabo wyczuwalny zapach.

Zarodniki kulisto-eliptyczne, posiadają długie i gęste kolce. Wysyp zarodników żółty.

Gołąbek słodkawy jest grzybem jadalnym.

Gołąbek słodkawy może być stosowany jako dodatek do wielu potraw ze względu na swój łagodny smak.