Biedronka dziesięciokropka jest gatunkiem Palearktycznym. Zamieszkuje znaczny obszar Eurazji, prócz krańców północnych. W Polsce pospolita na całym obszarze kraju.

1. Budowa
2. Biologia
3. Systematyka
4. Galeria zdjęć

Budowa

Biedronka dziesięciokropka należy do rodziny biedronkowate (Coccinellidae). Jest małym chrząszczem. Posiada owalne, wypukłe ciało. Przednie skrzydła są przekształcone w twarde, mocno zesklerotyzowane pokrywy. Ubarwienie ciała oraz liczba i kształt kropek na pokrywach są zmienne. Można wyróżnić następujące barwy: żółtą, pomarańczową, czerwoną, ponadto białawą, beżową, brązową, ciemnobrązową, purpurową oraz czarną. Kropki (czerwonawe, brązowe, czarne) w liczbie od zera do piętnastu, najczęściej dziesięć. Na przedpleczu występują cztery ciemne plamki. Przód głowy jest jasny. Czułki są krótkie, zakończone buławką. Odnóża są krótkie, brązowawe. Larwa różni się wyglądem od osobnika dorosłego. Ubarwienie ciała szare. Gatunkami podobnymi są między innymi biedronka azjatycka (Harmonia axyridis) oraz biedronka dwukropka (Adalia bipunctata).

Biologia

Biedronka dziesięciokropka zasiedla bardzo różnorodne siedliska. Występuje w różnych typach lasów, na skrajach lasów, w niewielkich zadrzewieniach, na łąkach, suchych zaroślach, w parkach i ogrodach. W Polsce notowana do około 1500 m n.p.m. Biedronka dziesięciokropka jest drapieżna. Dorosłe oraz larwy żywią się innymi owadami (w głównej mierze mszycami). Osobniki dorosłe spotykane są od marca do listopada. Występują dwa pokolenia w roku. Do rozrodu przystępuje od kwietnia do czerwca. Występuje u niej przeobrażenie zupełne. Samica składa jaja w małych grupkach na liściach, gałęziach i w szczelinach kory. Po kilku dniach z jaj wylęgają się larwy. Biedronka dziesięciokropka przechodzi 4 stadia larwalne. Przepoczwarczenie odbywa się między lipcem a sierpniem. Zimuje w formie imago, w dużych skupiskach w budynkach lub w ściółce, wśród liści.