Upierzenie samca drozda wędrownego ma żywsze i ciemniejsze barwy niż upierzenie samicy. Różnice te nie są jednak wielkie, i najlepiej widać je, gdy mamy możliwość obserwować i porównać dwa ptaki jednocześnie. Wierzch ciała i głowa są bardzo ciemne. Barwy zmieniają natężenie od czarno-szarych na głowie do szaro-brunatnych na grzbiecie i skrzydłach. Pierś i brzuch są rdzawo-brązowe. Białe, kontrastowe piórka zdobią podgardle i okalają oko. Ciemne tęczówki. Jasny dziób.
Drozd wędrowny zamieszkuje Amerykę Północną. Występuje praktycznie na całym kontynencie z wyjątkiem najdalej wysuniętych na północ krańców. Zimąptaki z północy migrują do centralnych i południowych stanów USA. Docierają wtedy nawet do Ameryki Środkowej.
Środowisko życia
Drozdy z Północnej Ameryki podobnie jak nasze europejskie drozdy śpiewaki są bardzo odważne i dobrze radzą sobie w mieście. Spotykane są wszędzie w okolicach osiedli ludzkich, wybierają tereny zadrzewione, ponieważ na dzikich obszarach wiodą żywot ptaków leśnych.
Lęgi
Drozd wędrowny gnieździ się na drzewach. Gniazdo przez nie zbudowane jest solidnej konstrukcji. Organiczne (roślinne) fundamenty wzmacniają lepkim błotem. W gnieździe znajduje się zwykle pięć jaj. Oboje rodziców opiekują się swoim potomstwem. Pisklęta szybko dorastają, także w ciągu jednego roku ptaki te mogą odbywać nawet trzy lęgi!
Pokarm
W dogodnej, ciepłej porze roku drozd wędrowny poluje na owady. W zimie przemieszcza się na południe, ale tylko gdy głód bardzo im doskwiera. Zwykle nie migruje daleko. Populacje z najdalej wysuniętych na północ terenów należących do ich letniego zasięgu przemieszczają się na swe zimowiska, które mogły już opuścić ptaki zamieszkujące je w lecie i udać się jeszcze nieco dalej na południe. W chłodnej porze roku zjadają dostępne nasiona i owoce.
