Dzięcioł duży to pstry dzięcioł, czarno-biało-czerwony, z charakterystycznym czarnym krzyżem na białej szyi. Na czarnym grzbiecie widać dwie białe plamy, na potylicy u samca czerwona plama, u obu płci czerwone podogonie. Osobniki młodociane mają czerwoną, czarno obrzeżoną czapeczkę.

1. Biotop
2. Występowanie
3. Lęgi
4. Pokarm
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Biotop

Dzięcioł duży zasiedla wszelkie typy lasów, chętniej liściaste i mieszane, pojawia się także w parkach, zadrzewieniach śródpolnych oraz w miastach.

Występowanie

Dzięcioł duży jest ptakiem lęgowym Europy, z wyjątkiem Islandii i Irlandii oraz północnej i środkowej Azji. Na zimę pozostaje w obrębie areału lęgowego. W Polsce występuje w całym kraju zwykle średnio licznie, a jedynie w górach nielicznie.

Lęgi

Dziuple lęgowe dzięcioł duży wykuwa (często w osice) na wysokości 1-20 m. W pierwszej połowie maja samica składa 4-7 białych, błyszczących jaj. Wysiadują oboje rodzice przez ok. 12 dni. Pisklęta przebywają w gnieździe 21-23 dni. W roku ma miejsce 1 lęg, czasami powtarzany po utracie pierwszego.

Pokarm

Latem pożywienie dzięcioła dużego jest głównie pochodzenia zwierzęcego (korniki, larwy chrząszczy i motyli oraz okazjonalnie jaja i pisklęta innych ptaków), zimą - roślinnego (nasiona sosny, orzechy i jagody).