Mewa srebrzysta - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ptaki Siewkowe Mewowate Larus Mewa srebrzysta
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Mewa srebrzysta (Larus argentatus)

Mewa srebrzysta. By Banqan (Own work) [GFDL, CC-BY-SA-3.0 or CC BY-SA 2.5-2.0-1.0], via Wikimedia Commons
Spis treści

Wstęp

Duża mewa, porównywalna wielkością do kruka. W naszym kraju jest nielicznym osiadłym gatunkiem lęgowym. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Ptak długowieczny (dożywa 30 lat).

Wygląd

Tęczówka oczna u młodocianych ciemna, u dorosłych jasnożółta. Dziób początkowo ciemny, z wiekiem staje się żółty, z czerwoną kropką na końcu. Upierzenie dorosłego osobnika białe. Grzbiet szary. Końce skrzydeł czarne. Ubarwienie nóg zmienne w zależności od podgatunku (przeważnie różowe, rzadziej żółte). W okresie zimowym na głowie ciemne pasy. Ogon biały. Brak widocznych różnic między samicą a samcem. Wyraźny dymorfizm wiekowy i sezonowy. U pierwszorocznych szata ciemnoszara, ciemno plamkowana, ogon ciemny. Po skończeniu trzeciego roku zyskuje szatę ostateczną.

Występowanie

Mewy srebrzyste występują w północnej i zachodniej Europie: od Hiszpanii na południu, przez Wielką Brytanię i Islandię, po północną Finlandię i północno-zachodnią Rosję. W większości są wędrowne, choć część populacji koczuje lub pozostaje w miejscach gniazdowania.

Biotop

Gniazdują na wybrzeżu i wyspach. Wybierają miejsca skaliste, wydmy, piaszczyste plaże lub miejsca porośnięte niską roślinnością. Rzadziej ich kolonie spotykane są w głębi lądu na wyspach rzecznych, w pobliżu jezior i na obszarach podmokłych. Podczas zimowisk chętnie gromadzą się w stada i przebywają w szerokim pasie europejskich wybrzeży, czasem zalatują daleko w głąb lądu.

Lęgi

Gnieździ się w koloniach, rzadziej pojedynczo. Gniazdo buduje z materiałów roślinnych, organicznych oraz z wodorostów. Samica roku składa 2-3 jaja. Czas wysiadywania wynosi około miesiąca. Młode stają się lotne po 40 dniach. Po 60 dniach od wyklucia młode stają się samodzielne. Dojrzałość płciową osiąga w piątym roku życia.

Pokarm

Pożywia się rybami, pisklętami, jajami, a także bezkręgowcami (owadami, skorupiakami, pierścienicami), padliną oraz owocami. Pokarm zdobywa w różnorodnych siedliskach: przy zbiornikach wodnych, na polach, wysypiskach.

Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż
4.7/5 - (10 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Nie odchodź jeszcze!

Na ekologia.pl znajdziesz wiele ciekawych artykułów i porad, które pomogą Ci żyć w zgodzie z naturą. Zostań z nami jeszcze chwilę!