Sześciopiór czarny należy do rodziny cudowronkowatych, zwanych również ptakami rajskimi. Wszystkie gatunki z tej rodziny występują na Nowej Gwinei oraz kilku niewielkich, przyległych wyspach. Większość z nich charakteryzuje się niezmiernie skomplikowanymi rytuałami godowymi i niezwykłym upierzeniem samców (samice są upierzone bardzo skromnie). Sześciopiór czarny nie jest tu wyjątkiem - tokujący samiec wykonuje przed samicą niezwykły taniec, zupełnie zmieniając swój wygląd dzięki stroszeniu przekształconych piór. Sześciopiór czarny wydaje się być gatunkiem wciąż dość pospolitym na swoim obszarze występowania, dlatego - pomimo pewnych zagrożeń związanych z wyrębem lasów i eksploatacją kopalin - uzyskał status gatunku najmniejszej troski (LC) na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN.

1. Wygląd
2. Występowanie
3. Biotop
4. Lęgi
5. Pokarm
6. Systematyka
7. Galeria zdjęć

Wygląd

Sześciopiór czarny jest jednym z większych przedstawicieli swojego rodzaju. Samiec osiąga 33 cm długości ciała, samica jest nieco mniejsza i lżejsza. Płcie skrajnie różnią się od siebie upierzeniem: pióra samca są lśniące, aksamitnoczarne, poza białym odwróconym trójkątem na czole i znajdującą się na piersi "tarczą" z opalizujących, złoto-zielonych piór. Czarne pióra na piersi są wydłużone, tak że tokujący samiec może je rozłożyć w formie "sukienki" - samiec sześciopióra czarnego wygląda wtedy jak wirująca baletnica w spódnicy. Na dodatek za każdym okiem znajdują się trzy wydłużone i zakończone chorągiewkami ozdobne pióra. W przeciwieństwie do samca, samica sześciopióra czarnego jest ubarwiona skromnie i nie posiada żadnych wydłużonych czy ozdobnych piór. Jej upierzenie jest brązowe w ciemniejsze prążki.

Występowanie

Sześciopiór czarny występuje tylko w północno-zachodniej Nowej Gwinei, w części tej wyspy należącej do Indonezji. Występuje w górzystych okolicach półwyspów Vogelkop (góry Tamrau i Arfak) i Wandammen (góry Wondiwoi).

Biotop

Sześciopiór czarny występuje w górskich lasach deszczowych (przede wszystkim pierwotnych, ale i w starszych lasach wtórnych), na wysokości 1100 - 1900 m n.p.m.

Lęgi

Samce sześciopióra czarnego poświęcają okres pomiędzy sierpniem a październikiem każdego roku. Każdy dorosły samiec posiada oczyszczoną z roślinności arenę, na której prezentuje swoje wdzięki. Poszczególne areny znajdują się niedaleko siebie, tak aby samica była w stanie przelatywać pomiędzy nimi i porównywać walory samców. Taniec godowy samca sześciopióra czarnego jest złożony z kilkunastu różnych elementów prezentowanych w ustalonej kolejności. Najpierw samiec siedzi na gałęzi nad swoją areną, trzęsąc skrzydłami i rozkładając ogon. Następnie ląduje na środku areny, rozpościerając pióra na piersi, tworzące "spódnicę baletnicy". Samiec zaczyna wtedy tańczyć po całej arenie, ruszając rytmicznie głową tak, by błyskać odbijającymi światło złoto-zielonymi piórami na piersi oraz białymi piórami na głowie. Taniec jest co chwilę przerywany, wtedy samiec staje w miejscu, podnosząc i opuszczając całe ciało. Po zakończeniu części tanecznej, samiec podskakuje, a następnie szarżuje po arenie. Na końcu sekwencji znajduje się jeszcze seria ukłonów, podchodów, i potrząsania piórami. Samica ocenia każdy element pokazu samca; kopulacja następuje zazwyczaj po szarży lub po końcowej sekwencji ukłonów i podchodów. Najlepiej tańczące samce monopolizują większość kojarzeń z samicami. Zapłodniona samica sama buduje gniazdo, wysiaduje jaja i opiekuje się pisklętami. Brak szczegółowych informacji o przebiegu lęgów.

Pokarm

Brak szczegółowych informacji o pokarmie sześciopióra czarnego - wiadomo jedynie, że żywi się bezkręgowcami i owocami.