Wróbel domowy jest to ptak o krępej sylwetce, z dużą głową i silnym dziobem. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy: samiczki są całe szarobrązowe z jasną brwią, samce podgatunku najczęściej spotykanego mają głowę z wierzchu szarą, z tyłu kasztanową, wierzch ciała niejednolity - kasztanowaty i szaro czerniawy, brzuch popielaty. Na skrzydle znajduje się wyraźny, jasny prążek, a na podgardle czarny „krawat”, który częściowo zanika zimą. Młode podobne są do samicy i dopiero na jesieni upierzenie samczyków zaczyna przypominać upierzenie ojca.

1. Biotop
2. Występowanie
3. Lęgi
4. Pokarm
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Biotop

Wróbel domowy zamieszkuje najbliższe sąsiedztwo zabudowań ludzkich, unika lasów.

Występowanie

Wróbel domowy pierwotnie zasiedlał Europę, Azję bez północy i południowego wschodu oraz północną Afrykę. Obecnie wraz z człowiekiem trafił do Australii, Nowej Zelandii, północnej i częściowo południowej Ameryki. Jest gatunkiem osiadłym. W Polsce to bardzo liczny ptak lęgowy całego kraju.

Lęgi

Samce wróbla domowego odprawiają gody przez cały sezon lęgowy (podskakują z głośnym ćwierkaniem, napuszonymi piórami, opuszczonymi skrzydłami i zadartym ogonem). W roku mają miejsce 2-4 lęgi, w okresie od kwietnia do sierpnia. Gniazdo zbudowane z traw, słomy, pierza, szmat, papieru itp. umiejscowione jest w szczelinach budynków, pod dachami, w pnączach dzikiego wina na ścianach budynków, w dziuplach i budkach lęgowych, niekiedy na drzewach. Jaj jest zwykle 5, ich kolor jest bardzo zmiennym kolorze. Wysiaduje samica przez ok. 2 tyg. Młode  pozostają w gnieździe przez ok. 20 dni.

Pokarm