Czyżyk (Carduelis spinus)

Tego łuszczaka łatwiej spotkać zimą. Pojawia się wtedy w parkach w poszukiwaniu pokarmu, szczególnie nasion olch i brzóz. Co kilka lat, w związku z nieurodzajem na nasiona drzew, zdarzają się w naszym kraju obfite zimowe naloty inwazyjne.

Wygląd

Ubarwienie czyżyka jest ogólnie oliwkowo-żółte. U samca wierzch głowy i podgardle są czarne, u samicy głowa jest szarawa. Oboje mają żółte plamy na bokach ogona i na skrzydłach oraz żółty kuper. Młode są prążkowane i mniej żółte.

Biotop

Środowisko życia czyżyka wydaje się być ściśle związane z występowaniem świerka. Toteż zasiedla on lasy iglaste i mieszane. W okresie jesienno-zimowym pojawia się w olsach.

Występowanie

Areał lęgowy czyżyka jest rozerwany i obejmuje Wielką Brytanię, Pireneje, środkową i wschodnią Europę, Turcję, Iran, a także Mandżurię. Gatunek ten jest osiadły, częściowo wędrowny (zimuje na terenie areału lęgowego oraz w zach. i pd.-zach. Europie). W Polsce jest ptakiem lęgowym – średnio licznym w górach i na północnym wschodzie, a sporadycznym gdzie indziej. Regularnie gniazduje tylko w strefie naturalnego występowania świerka. Zimą pojawiają się u nas duże stada ptaków z północy.

Lęgi

Czyżyk wyprowadza 1-2 lęgi w roku, od końca kwietnia do lipca. Swoje solidne gniazdo buduje z korzonków, suchych traw i mchu, od zewnątrz przymocowuje kawałki porostów, wnętrze wyścieła sierścią, piórkami i puchem. Gniazdo ukryte jest w rozwidleniu poziomych gałęzi, na wysokości 10 m i powyżej. Składa od 4 do 6 jaj, białych o odcieniu zielonkawym, w czerwone plamki. Samica wysiaduje przez 12-14 dni i tyle samo czasu młode pozostają w gnieździe. W okresie polęgowym ptaki te trzymają się w stadach.

Pokarm

Czyżyki odżywiają się nasionami drzew iglastych i liściastych, a także chwastów. Latem jedzą również owady.