Jerzyk blady (Apus pallidus)
![Jerzyk blady. By Bogbumper (Own work) [CC BY-SA 3.0 or GFDL], via Wikimedia Commons](https://www.ekologia.pl/wp-content/uploads/2023/03/Apuspallidus_9043_max.jpg)
Wstęp
Jerzyk blady ptak z rodziny jerzykowatych (Apodidae ), wielkości od jerzyka zwyczajnego (Apus apus). Gatunek wędrowny, do naszego kraju zalatuje wyjątkowo. Bardzo podobnym gatunkiem jest jerzyk (Apus apus), który jest nieco ciemniejszy. Jerzyk blady ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).
Wygląd
Jerzyk blady ma tęczówkę oczną ciemną. Wokół oka ciemna maska. Dziób krótki, spiczasty i ciemny. Czoło oraz gardło rozjaśnione. Głowa oraz szyja szerokie. Gardło białawe. Sylwetka opływowa. Ubarwienie ciała brązowe. Kuper nieco jaśniejszy. Zewnętrzne lotki pierwszego rzędu są ciemniejsze od wewnętrznych lotek drugiego rzędu oraz pokryw pierwszego rzędu. Skrzydła długie i spiczaste. Zakończenia skrzydeł dosyć tępe. Ogon krótki i rozwidlony. Nogi bardzo krótkie. Palce skierowane do przodu. Brak widocznych różnic między obiema płciami. Osobniki młodociane przypominają dorosłe.
Występowanie
Jerzyk blady występuje w południowej Europie, głównie w Portugalii, Hiszpanii, południowej Francji, Włoszech, Chorwacji, Grecji Macedonii i na CyprzeMaroku, Algierii i Egipciezimę odlatuje za Saharę.
Biotop
Jerzyk blady większość czasu przebywa w powietrzu. Gniazduje głównie na obszarach skalistych, stromych klifach ale także łąkach, obszarach wiejskich, a nawet terenach zurbanizowanych.
Lęgi
Jerzyk blady gnieździ się na dachach oraz w szczelinach klifów. Gniazdo w formie płytkiej czarki z materiałów roślinnych (łodyg, liści) oraz piór. Przystępuje do jednego lub dwóch lęgów w roku. Samica składa od 1 do 4 białawych jaj. Czas wysiadywania (przez oboje rodziców) wynosi 20-23 dni. Po 44-49 dniach młode zyskują zdolność lotu. Oboje rodzice pełnią opiekę nad potomstwem.
Pokarm
Jerzyk blady pożywia się zwierzętami bezkręgowymi (owadami oraz pajęczakami). Pokarm chwyta w locie.