Kania czarna (Milvus migrans)

Wstęp

Jastrząb średniej wielkości, nieznacznie większy od myszołowa (Buteo buteo). W kraju jest bardzo nielicznym wędrownym gatunkiem lęgowym. Poza lęgami towarzyska. Wraz z kanią ruda (Milvus milvus) reprezentuje rodzaj Milvus. Obydwa gatunki występują w Polsce. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).

Wygląd

Tęczówka oczna ciemnobrązowa. Dziób mocno haczykowaty, czarny z żółtą nasadą. Ubarwienie ciała ciemnobrązowe, głowa i szyja jaśniejsze. Skrzydła długie, stosunkowo wąskie. Ogon dosyć długi, płytko wcięty. Sterówki jasno i ciemnobrązowo prążkowane. Występuje u niej zmienność w ubarwieniu. Nogi żółte z czarnymi szponami. Dymorfizm płciowy nie jest widoczny. Osobniki młodociane są nieco jaśniejsze, kreskowane, na głowie występuje ciemna maska.

Występowanie

Kania czarna ma rozległy zasięg występowania – największy pośród ptaków szponiastych. Występuje w Eurazji prócz Wysp Brytyjskich, Półwyspu Skandynawskiego, Środkowej Syberii i Tybetu. Ponadto zamieszkuje Afrykę za wyjątkiem Sahary oraz Australię. Osobniki zamieszkujące klimat umiarkowany Eurazji migrują na zimowiska na południe.

Biotop

Spotykana jest w bardzo różnorodnych siedliskach. Zwykle zamieszkuje obszary w pobliżu wody: doliny rzek, bagna, mokradła, zbiorniki wodne. Ale także spotykana jest na terenach gęsto zalesionych, otwartych przestrzeniach, lub nawet stepach i półpustyniach.

Lęgi

Gnieździ się na drzewie. Oboje partnerzy budują gniazdo z gałęzi, bądź zajmują gniazda innych ptaków (czapli, kormoranów). Samica składa 2-3 żółte, ciemno nakrapiane jaja. Czas wysiadywania wynosi około miesiąca. Młode opuszczają gniazdo po sześciu tygodniach. Opiekę nad potomstwem pełnią obydwoje rodzice. Dojrzałość płciowa osiąga w drugim bądź trzecim roku życia.

Pokarm

Żywi się zwierzętami kręgowymi, a także owadami, padliną i odpadkami. Pokarm chwyta w powietrzu, na ziemi oraz wodzie.