Krocionóg piaskowy (Ommatoiulus sabulosus)

Występowanie
Krocionóg piaskowy występuje w całej Europie, w tym na Wyspach Brytyjskich. Nie jest spotykany jedynie w Portugalii, Hiszpanii i Grecji. Liczebność na obszarze całego zasięgu występowania nie jest jednakowa. Miejscami jest rzadko spotykany, w innych miejscach występuje masowo. Odbywa czasem zbiorowe wędrówki.
Budowa
Ciało wydłużone, cylindryczne, pokryte twardym, połyskującym pancerzem. Zbudowany jest z głowy, tułowia i odwłoka. Barwa ciała czarna lub brązowoczarna. Wzdłuż ciała występują dwa rzędy żółtych bądź czerwonawych pasków. Głowa wyraźnie wyodrębniona od tułowia. Na niej znajduje się jedna para krótkich czułek. Występują oczy proste. Na spodniej stronie głowy umiejscowiony jest otwór gębowy. Narząd gębowy typu gryzącego. Tułów składa się z 35-55 segmentów. Na prawie każdym segmencie (poza kilkoma pierwszymi i ostatnim) znajdują się dwie pary odnóży. Odnóża krótkie. Samice są większe od samców.
Biologia
Krocionóg piaskowy zamieszkuje bardzo różnorodne siedliska. Spotykany jest zarówno na terenach otwartych, jak i w lasach, obszarach podmokłych oraz terenach zurbanizowanych. Przebywa w ściółce, pod kamieniami, w szczelinach murów i w glebie. Głównie preferuje gleby piaszczyste lub inne lekkie gleby ze znacznym udziałem piasku. Prowadzi dzienny tryb życia. Gatunek towarzyski, spotykany w skupiskach. W sytuacji zagrożenia zwija się w kształt spirali, chowając głowę i odnóża do środka. Dodatkowo do obrony może użyć toksycznych wydzielin z gruczołów znajdujących się po bokach segmentów. Roślinożerny wij. Żywi się rozkładającymi się resztkami roślinnymi (liśćmi, drewnem). Organizm rozdzielnopłciowy. Do rozrodu przystępuje od maja do września. Samica składa do kilkuset jaj. Z jaj po kilku tygodniach wylęgają się larwy, z trzema parami odnóży. Wzrost ciała następuje poprzez linienie. Żyje od 3 do 5 lat.