Legwan zielony (Iguana iguana)

Duża żółto-zielona jaszczurka o spektakularnym wyglądzie, żywiąca się roślinami od lat cieszy się duża popularnością wśród miłośników terrarystyki. Jednak jej prawidłowe utrzymanie nie jest łatwe i wymaga doświadczenia.
Wygląd
Duża jaszczurka o masywnej głowie, długich kończynach i ogonie stanowiącym ponad połowę długości jej ciała. Zarówno tułów jak i ogon są spłaszczone bocznie. Od środka głowy, poprzez całą długość grzbietu aż po koniuszek ogona biegnie pokaźny grzebień skórny. Zgodnie z nazwą podstawową barwą jest zieleń (różne odcienie) przy czym na grzbiecie i ogonie widoczne są ciemniejsze pręgi. Osobniki dorosłe z wiekiem bledną stając się w efekcie brązowo-zielone lub żółto-zielone. Wyodrębniono dwa podgatunki o nieco innym terenie występowania.
Występowanie
Legwan zielony zamieszkuje przede wszystkim Amerykę Południową (głównie dorzecze Amazonki i Orinoko) oraz Amerykę Środkową, gdzie spotykany jest aż do południowego Meksyku.
Środowisko i tryb życia
Spotykane w deszczowym lesie tropikalnym. Praktycznie całe życie spędzają wśród konarów i gałęzi drzew, po których porusza się z zadziwiającą szybkością. Dzięki sporym pazurom i długim kończynom bez problemu wspina się po pniach, ponadto potrafi przeskakiwać z gałęzi na gałąź. Starsze osobniki można często zobaczyć gdy lezą na gałęziach, wygrzewając się w promieniach słońca. W sytuacji zagrożenia najczęściej zeskakuje wprost do wody, w której sprawnie i szybko pływa głównie za sprawą mocnego, bocznie spłaszczonego ogona. Potrafi również nurkować. Na ziemię schodzi rzadko. Zaatakowany potrafi się bronić dzięki silnym szczękom, i długim pazurom. Ponadto uderza wtedy długim ogonem jak pejczem. Młode osobniki najczęściej zasiedlają niższe partie drzew.
Rozmnażanie
Dojrzałość płciową osiąga w wieku 2-3 lat. Około 8-10 tygodni po kopulacji samica składa 10-80 jaj (przeważnie 30-40) tracąc przy tym nawet 1/3 masy ciała. Jaj są składane do specjalnie wykopanej nory, w natrze ich składanie następuje w porze suchej, dzięki czemu gniazdu nie grozi zalanie. Młode wykłuwają się w zależności od panujących warunków po 2-4 miesiącach, mierząc wtedy z ogonem 20-25 cm przy wadze 10-16 gram. Aby wspomóc trawienie liści, będących podstawa ich diety na początku pożerają odchody, co pomaga im w zasiedleniu jelit przez mikroorganizmy wspomagające trawienie. Mimo popularności tego gatunku, do rozmnażania w niewoli dochodzi rzadko.
Pokarm
Legwan zielony żywi się przede wszystkim liśćmi oraz pędami roślin. Uzupełnienie diety stanowią kwiaty a niekiedy także owoce. Wbrew wcześniejszym doniesieniom nie uzupełnia diety bezkręgowcami. Co więcej niewłaściwa dieta (dodatek mięsa, jaj, czy owadów a przede wszystkim za dużo warzyw i owoców w stosunku do liści) była przyczyną przedwczesnej śmierci i poważnych chorób u wielu osobników w hodowli amatorskiej.
legwany są inteligętne i naprawde warte zainteresowania
ort