Niebieski smok (Glaucus atlanticus)

Występowanie

Zasięg występowania niebieskiego smoka obejmuje prawdopodobnie wszystkie oceany na świecie. Spotykany jest głównie w wodach w pobliżu Australii, południowej Afryki, Europy i południowej Azji.

Budowa

Niebieski smok jest ślimakiem z rzędu nagoskrzelne (Nudibranchia). Jego ciało jest wydłużone i spłaszczone, zwężające się ku końcowemu odcinkowi. Spód ciała i grzbiet nieco się różnią ubarwieniem. Barwa strony grzbietowej jest srebrzysto szara. Strona spodnia jest niebiesko biała. W gardzieli znajduje się tarka pokryta rzędami chitynowych zębów. Ślimak ten ma sześć kończyn, rozgałęziających się promieniście i tworzących wypustki. Gatunkiem podobnym jest Glaucilla marginata, osiągający jednak znacznie mniejsze rozmiary ciała.

Biologia

Niebieski smok zamieszkuje toń wodną wód oceanicznych w strefie tropikalnej i ciepłej umiarkowanej. Sporadycznie pojawia się na plażach wyrzucony masowo przez fale. Unosi się do góry nogami, głową skierowaną w dół. Jego barwy ciała są w tonacjach niebieskich, aby wmieszać go w otoczenie i chronić przed potencjalnymi drapieżnikami. Strona brzuszna, unosząca się na powierzchni ma barwy wody (co stanowi ochronę przed ptactwem wodnym). Strona grzbietowa z kolei skierowana jest w stronę dna, ma to za zadanie zmylić ryby drapieżne. Jest organizmem hermafrodytycznym. Po kopulacji składa sznury jaj na kawałki drewna bądź szczątki ofiar. Złożone jaja mogą również unosić się w wodzie. Jeden sznur zawiera od 12 do 96 białawych jaj i mierzy do 17 mm. Niebieski smok jest drapieżny. W jego diecie znaleźć można zwierzęta bezkręgowe takie jak parzydełkowce (żeglarz portugalski), mięczaki (tratewnik jantina). Komórki parzydełkowe które przechowuje mogą stanowić zagrożenie dla człowieka.