Podgorzałka zwyczajna (Aythya nyroca)

Wstęp

Kaczka wielkości grzywacza (Columba palumbus). W naszym kraju jest skrajnie nielicznym wędrownym gatunkiem lęgowym. Ptak towarzyski. W locie na skrzydłach widoczne szerokie, białe pasy. Jest gatunkiem bliskim zagrożenia (kategoria NT na liście IUCN ).

Wygląd

Tęczówka oczna jasna (u samca) lub ciemna (u samicy). Dziób długi, szary z czarnym paznokciem. Czoło wysokie. Szyja długa. Tułów stosunkowo krótki. Ubarwienie kasztanowe (samce) bądź ciemnobrązowe (samice). Czarna obroża. Pokrywy podogonowe białe. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Samce nieco intensywniej ubarwione. Szata spoczynkowa samców nieznacznie jaśniejsza. Osobniki młodociane przypominają samice, choć są bardziej matowe.

Występowanie

Nieciągły zasięg występowania podgorzałki rozciąga się od Półwyspu Iberyjskiego, przez południową Europę, Europę Wschodnią, Bliski Wschód, zachodnią Azję, po Mongolię oraz zamieszkuje północno-zachodnią Afrykę, Afganistan i Pakistan. Ptaki z północy migrują na zimowiska do Południowej Azji, na Bliski Wschód, do basenu Morza Śródziemnego i na południe od Sahary.

Biotop

Zamieszkuje wody stojące, głównie płytkie i niewielkie jeziora oraz bagna. Preferuje miejsca zaciszne i porośnięte bogatą roślinnością. Unika wód płynących.

Lęgi

Gnieździ się pojedynczo lub w luźnych grupach, na ziemi, w pobliżu wody. Przystępuje do jednego lęgu w roku. Samica składa od 8 do 10 jaj. Czas wysiadywania (przez samicę) wynosi 25-27 dni. Po 55-60 dniach młode zyskują zdolność lotu. Dojrzałość płciową osiąga w pierwszym roku życia.

Pokarm

Pożywia się pokarmem roślinnym (nasionami, korzeniami, pędami), bezkręgowcami (owadami, mięczakami, skorupiakami) oraz drobnymi kręgowcami (rybami, płazami). Pokarm zdobywa nurkując.