Prosionek szorstki (Porcellio scaber)

Występowanie
Prosionek szorstki zamieszkuje głównie strefę klimatu umiarkowanego na całym świecie, ale spotykany jest na innych szerokościach geograficznych. Tak ogromny zasięg występowania prawdopodobnie związany jest z transportowaniem tego gatunku przez człowieka na znaczne odległości np. w kompoście, z produktami rolnymi, w grudzie. Obecnie spotykany jest nawet na Hawajach.
Budowa
Prosionek szorstki zbudowany jest z głowotułowia, tułowia i odwłoka. Ciało ma owalne, grzbietobrzusznie spłaszczone, pokryte grubym oskórkiem. Barwa ciała jest szarawa lub niebieskawo szara. Spotykane są także inne odmiany barwne (brązowawe, żółtawe, czerwonawo pomarańczowe). Spód jest jaśniejszy. Płytki grzbietowe są rozbudowane. Głowa jest niewielka. Posiada oczy złożone. Narząd gębowy typu gryzącego Brak czułków pierwszej pary. Czułki drugiej pary długie i segmentowane. Występuje siedem par odnóży krocznych, po parze na każdy segment tułowia. Tułów składa się z 7 segmentów. Odwłok jest słabo rozwinięty, składa się z 6 segmentów i zakończony jest dwoma wyrostkami (uropodami). Występuje dymorfizm płciowy. Samice i młode osobniki od samców różnią się jaśniejszym ubarwieniem i cętkowaniem.
Biologia
Prosionek szorstki występuje w miejscach wilgotnych i ciemnych. Spotykany jest w ściółce, pod liśćmi, w próchniejącym drewnie, pod skałami, ale także w piwnicach i szczelinach w murze. Prowadzi nocny tryb życia. Dzień spędza w ukryciu (m.in. pod kamieniami). Towarzyski skorupiak, często można go spotkać ze stonogą murową (Oniscus asellus). Gatunek poligynandryczny. Jest rozdzielnopłciowy. Do rozrodu przystępuje od jednego do trzech razy w roku. Rozród odbywa się na wiosnę i w lecie. Samica składa jaja do komory lęgowej (umiejscowionej po stronie brzusznej). Średnio może mieć 20 młodych. Po kilku dniach następuje wylęg. Dojrzałość płciową osiąga między 14 a 22 miesiącem życia. Wzrost ciała następuje poprzez linienie. Żyje 2-3 lata. Żywi się rozkładającą materią pochodzenia roślinnego.